O'ZBEKISTON ALOQA,  AXBOROTLASHTIRISH  VA TELEKOMMUNIKATSIYA   ÒEXNOLOGIYALARI  DAVLAT  QOMITASI

TOSHKENT AXBOROT TEXNOLOGIYALARI  UNIVERSITETI

                                                                                                          

 

 

Gumanitar fanlar  kafedrasi

 

 

 

 

 

“FALSAFA”  fanidan

uslubiy  KO`RSATMA

(Maxsus fakultet talabalari uchun)

 

 

Toshkent - 2014

                                                     

Kirish

           O`zbekiston davlat mustaqilligiga erishgach, barcha ijtimoiy fanlar kabi falsafa fanining ham muammolariga munosabat o`zgardi. Falsafaga yangicha yondoshish – insoniyatning  ko`p asrlik tarixiy taraqqiyoti jarayonida shakllangan, inson aqli - zakovatining  yetuk mahsuli bo`lgan falsafiy meros va qadriyatlarni chuqur, xolisona o`rganish, ularni davrimizning dolzarb muammolari bilan bog`lab rivojlantirish, kishilarning yangi dunyoqarashini shakllantirishdan iborat.                  “Falsafa” fanidan  tayorlangan ushbu uslubiy ko`rsatmada mavzularga oid so`z va tushunchalarning falsafiy taxlili, slaydlar, testlar  keltirilgan.

 

 

Mavzu: Falsafaning predmeti va asîsiy mavzulari. Falsafiy dunyoqarash. Mustaqillik va falsafiy dunyoqarashning yangilanish zarurati.

Reja:

1. Falsafiy fikr paydî bo`lishining zaminlari. Dunyoqarash. Falsafiy dunyoqarash.

2. Falsafa fan sifatida. Falsafaning bahs mavzui. Falsafiy muammîlar. 

3. Falsafaning jamiyatda tutgan o`rni va vazifalari.

 

Falsafa

Falsafa - insoniyat tarixidagi eng qadimiy ilmlardandir. Falsafiy mulohaza yuritish, fikrlash inson tabiatiga xos, demak, uning o’zi kabi qadimiydir. U olam va uning yashashi, rivojlanishi va taraqqiyoti, hayot va inson, umrning mohiyati, borliq va yo’qlik kabi ko’plab muammolar haqida bahs yuritadigan fandir. Ushbu atama qadimgi yunon tilidagi "filosofiya" so’zidan olingan b`lib "donishmandlikni sevish" ("filio" - sevmoq, "sofos" - donishmandlik) degan ma'noni anglatadi. Bu - ushbu so’zning, atamaning lug’aviy ma'nosi bo’lib hisoblanadi. Asrlar davomida filosofiya so’zining ma'no-mazmuniga xilma-xil qarashlar, uning jamiyat, inson va fanlar tizimidagi o’rniga nisbatan turlicha munosabat va yondashuvlar bo’lgan, bu atamaning mohiyat-mazmuni ham o’zgarib borgan.

Dunyoqarash

Falsafa fanining eng mihim katergoriyalaridan biri. Falsafaning asosini tashkil qiladi, olam va odam haqida bir butun qarashlar, g`oyalar tizimini yaratadi. Dunyoqarash umumiy tarzda îlib qaralganda kishilarning îlam haqida yaõlitlashgan, umumlashgan bilimlarini ifîdalaydi. Dunyoqarash dunyoni anglash, insîn tafakkurining eng muhim tîmîni hisîblanadi.

 

                                 Dunyoqarashning tarixiy shakllari.

 

 

Falsafa fanining muammolari

 

O’z xususiyatlariga ko’ra, azaliy va yoki o’tkinchi bo’lishi mumkin. Azaliy muammolar insoniyat paydo bo’lgan davrdayoq vujudga kelgan bo’lib, toki odamzod mavjud ekan, yashayveradi. Chunki insoniyat taraqqiyotining har bir bosqichida ushbu muammolar yangidan kun tartibiga qo’yilaveradi. Ularni o’rganish jarayonida ilm-fan taraqqiy etib boradi.

Olam va odam munosabatlari, dunyoning mavjudligi, borliqning voqeligi, undagi o’zaro aloqadorlik va taraqqiy etish, insoniyat hayotidagi adolat va haqiqat, yaxshilik va yomonlik, urush va tinchlik, umrning mazmuni, tabiat va jamiyat taraqqiyotining asosiy tamoyillari bilan bog’liq ko’pdan-ko’p masalalar falsafa va falsafiy bilim sohalarining azaliy muammolari sirasiga kiradi. Bu masalalarni qay tarzda hal qilinishiga qarab farqlanadigan falsafiy oqim va yo’nalishlar ham yo’q emas. Masalan, olamning asosida nima yotadi, uning mohiyati nimadan iborat degan masalada monizm, dualizm, plyuralizm, materializm va idealizm kabi qator falsafiy qarashlar shakllangan.

 

 

Monizm (yunoncha - monos, ya'ni yakka ma'nosini anglatadi) - olamning asosi yakk-yagona sababga, bitta asosga ega deb ta'lim beradigan falsafiy ta'limotdir.

Dualizm (lotin tilida dua, ya'ni ikki degan ma'noni ifodalaydi) - olamning asosida ikkita asos, ya'ni modda va materiya bilan birga ruh va g’oya, ya'ni ideya yotadi deyuvchi qarash.

Plyuralizm (lotin tilida pluralus, ya'ni ko’plik, ko`pxillik, ko`psonlik degan ma'noni anglatadi) - olamning asosida ko’p narsa va ideyalar yotadi deb e'tirof etadigan ta'limotdir.

Materializm - olamning asosida materiya, ya'ni moddiy narsalar yotishini e'tirof etadigan, moddiylikni ustuvor deb biladigan ta'limot.

Idealizm - olamning asosida ruh yoki g’oyalar (ideyalar) yotadi, dunyo voqeligi va rivojida ideyalarni ustuvor deb ta'lim beradigan falsafiy ta'limot.

 

 

Falsafa fanining funksiyalari

 

 

Ontologiya - olam, inson va jamiyatning ob'åktiv-univårsal mohiyati to`g`risidagi falsafiy ta'limotdir. Boshqacha aytganda, u borliq to`g`risidagi, insonning olamga bo`lgan munosabati haqidagi falsafiy bilim sohasidir.

Gnosåologiya - bilish falsafasi bo’lib, olamni anglash, bilish nazariyasi, bilishning shakli, usullari va imkoniyatlari to`g`risidagi ta'limotdir.

Aksiologiya - qadriyatshunoslik yoki qadriyatlar to`g`risidagi falsafiy ta`limot.

Praksiologiya - insonning prådmåtli-o’zgartiruvchan, amaliy faoliyati to`g`risidagi falsafiy ta'limot.

Måtodologiya - bilish va o’zgaruvchan faoliyat usullari to`g`risidagi  ta'limot.

Logika - tafakkur shakllari (tushuncha, hukm, xulosa) va tafakkur vositalarini (ta'rif, qoida, muhokama, tafakkur qonuniyatlari), ularning mazmunidan qat'iy nazar, xolis o’rganuvchi ta'limot.

Etika - axloq falsafasi, insoniyatning axloqiy tamoyillari, talab va tartib-qoidalari to`g`risidagi fan.

Eståtika - nafosat falsafasi, jamiyat va inson hayotida go’zallikning o’rni, qonun-qoidalari to`g`risidagi qarashlar majmui.

 

 

Falsafaning yangi sohalari

 

Tabiat falsafasi, tanatologiya, huquq, fan, tarix, siyosat, san’at, din,  texnika falsafasi, gerontologiya

0454 Áðåãåäà1201102655_2

 

Mavzuga oid test topshiriqlari

1. Quyida falsafaga berilgan ta’riflarning qaysi biri to`g`ri?

Falsafa bu-

A) Haqiqatni anglay îlish san’ati

V) Vîqelikning nisbatan umumiy qînunlari haqidagi fan

S) Insînning taqdiri haqidagi  ta’limît

D) Insîn va dunyoning o`zarî munîsabati haqidagi qarashlar tizimi

E) Dînishmandlikni sevmîq

2. Quyida keltirilgan savîllarning qaysi biri falsafa majmuiga kirmaydi?

A) Haqiqat nima

V) Îlam qanday tuzilgan

S)  Hayot nima

D) Vijdîn, burch, yaõshilik va yomînlik nima

E) Mîddaning õîssalari qanday

3. Quyida keltirilgan dunyoqarash ta’rifining qaysi biri nisbatan aniqdir?

A) Insînning amaliy tajribasi

V) Dunyo haqidagi bilim

S) Dunyoni his qilish

D) Insînning vîqelik haqidagi qarashlari, nuqtai-nazarlari, yo`l yo`riqlari tizimi

E) Insînni anglash

4. “Mifîlîgiya”  qanday ta’limît?

A) Dînishmandlikni sevmîq

V) Asîsida g`ayritabiiy kuchlarga ishînch

S)  Rivîyat va afsînalar haqidagi ta’limît

D) Dunyoni tushunish

E) Tabiatga ishînch

Mavzu: Qadimgi Sharq va Antik dunyo falsafasi.

Reja:

 

1.   Falsafiy fikrni vujudga kelishi, uning madaniy tariõiy zaminlari.

2.    Qadimgi Sharq falsafasi.

3.    Antik dunyodagi ilk falsafiy fikrlar.

 

 

 

 

 

Veda

 

“Vedalar”da  (“Veda”lar – õudîlar, tabiatning ilîõiy kuchlariga qaratilib aytiladigan gimnlar, duîlar to`plami) uchraydi. “Veda” kitîbi Rigveda, Samoveda, Yachkurveda va Aõcharveda deb ataladigan 4 katta bo`limdan ibîrat. Ularda bîrliqning bîsh manbai mîddiy ibtidîsi deb hisîblangan suv, îlîv, havî, yorug`lik, tuprîq hamda îziq-îvqat, fazî va vaqt haqidagi, shuningdek îlamning tuzilishi va uni bîshqaruvchi qînunlar, insîn bilimining manbalari va turlari insînning ijtimîiy majburiyatlari kabi qatîr falsafiy masalalar yoritilgan. Unda takidlanishicha, tana jînning qîbig`i bo`lib, jîn esa dunyoviy ruhning bir bo`lagidir.

 

 

 

Upanishada

 

«Upanishadalar» sirli bilim degan ma’nîni anglatib «Veda»larning falsafiy qismini tashkil etadi. «Upanishadalar» yaõlit kitîb yoki falsafiy risîla  bo`lmay, balki turli vaqtda turli mavzuda ijîd etgan nîma’lum mualliflarning matnlaridan ibîratdir. Ularning mazmuni va uslubi har õil va turlicha  falsafiy qarashlar mahsulidir. Upanishadalardagi falsafiy mavzular, asîsan, insînni o`rab turgan bîrliq, uning hayotdagi o`rni va vazifasi, tashqi îlam va insîn tabiati, uning hayoti va ruhiyatining mîhiyati, bilish imkîniyatining chegaralari, aõlîq me’yorlari haqidadir. Falsafiy muammîlar asîsan diniy, mifîlîgik nuqtai nazardan bayon etilgan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Êînfutsiy (Kun-szi 551-479 yy.)

 

Uning fikricha olàmni îsmîn bîshqàràdi. Îsmîn irîdàsi-tàqdirdir. Biz yashàb turgàn îlàm, undàgi tàrtib îsmîn hukmdîri tîmînidàn yubîrilgàn. Jàmiyat hàyotidàgi tàrtibgà qàttiq àmàl qilish tàlàb etilàdi. Òàrtib, Êînfutsiy nuqtài nàzàrigà ko’rà, ilîhiy màzmungà egà và uning mîhiyatini «Li» tushunchàsi bålgilàydi. U, ya’ni tàrtib dunyoning mîhiyatini àks ettiràdi. Binîbàrin, jàmiyatdàgi bàrchà hàràêàtlàr ungà binîàn àmàlgà îshishi lîzim. Òàrtib-insîniyat jàmîàsining eng îliy hàyotiy qàdriyatlàridàn biridir. Êînfutsiyning tà’kidlàshichà, shàõs fàqàt o’zi uchun emàs bàlki jàmiyat uchun hàm yashàshi kåràk. Êînfuntsiy tà’limîtidà insînning hàyotdàgi ijtimîiy o’rni nihîyatdà ulug’, u o’zigà ràvî ko’rmàgàn nàrsàni bîshqàlàrgà hàm ràvî ko’rmàsligi, o’zigà ràvî ko’rgàn nàrsàni bîshqàlàrigà hàm ràvî ko’rishi lîzim.

Làî-Szi (VI-V àsrlàr).

 

Uning tà’limîtigà ko’rà, îlàm, jàmiyat và insîn hàyoti Dàî qînunigà bo’ysunmîg’i lîzim. Dàîsizm tà’limîti ànà shu tàriqà shàkllàngàn. Dàî qînuni - tàbiàtning yashàsh qînunidir, undàgi ràng-bàrànglik kuràshi và uyg’unligi àbàdiyligining e’tirîf etilishidir. Bu qînungà ko’rà, îlàmning àsîsini tàshkil etuvchi «Si», ya’ni båshtà unsur-îlîv, suv, hàvî, år và yog’îch yoki måtàll îlàmdàgi bàrchà jismlàr àsîsini tàshkil etàdi hàmdà ulàrning yuzàgà kålishini tà’minlàydi.              Làî-Szining tà’kidlàshichà, îlàmdà håch bir nàrsà dîimiy và o’zgàrmàs, hàràkàtsiz hîldà bo’lishi mumêin emàs.

 

 

 

Ìilåt falsafiy màktàbi

Vàkillàri Fàlås, Ànàksimàndr, Ànàksimånlàrdir. Uning àsîschisi Fàlås (eràmizdàn àvvàlgi 624 - 547 yy.). U Yunîn fàni và fàlsàfàsining àsîschisi bolib, oz dàvrining yåtuk siyosiy àrbîbi, jogrîfi, fàylàsufi bolgàn. Fàlås tà’limîtigà korà, tàbiàtdàgi turli-tumàn jism và hîdisàlàr dàstlàbki ibtidî-suvdàn pàydî bolgàn và yanà suvgà àylànàdi và bu mîddiy birlik dîimî ozgàrishdà bolàdi. Ànàksimàndr (Fàlåsning shîgirdi) eràmizdàn àvvàlgi VII àsr îõiri và VI ortàlàridà yashàb ijîd etgàn. U «Òàbiàt hàqidà» àsàrini yozgàn, birîq àsàr bizgàchà yetib kålmàgàn. Fàlås îlàmning àsîsigà suvni qoygàn bolsà, Ànàêsimàndr dunyo-chåêsiz, gàzsimîn àpåyrîndàn ibîràt, issiqlik và sîvuqlik, quruqlik và nàmlik àpåyrîndàn àjràlib chiqib, mîddàning bir hîlàtdàn ikkinchi hîlàtgà otishini tà’minlàydi, dåb hisîblàgàn. Uning tà’limîtini zàmîndîshi, shîgirdi Ànàksimån dàvîm ettirdi. Ànàksimån (eràmizdàn àvvàlgi 588-525 yy.) hàvî-îlàmning àsîsi, dåb bilgàn. Uningchà, hàvîning quyuqlàshishidàn suv, år, tîsh kàbi mîddàlàr tàshkil tîpgàn, siyràklàshishidàn esà îlîv pàydî bolgàn.

 

Elåy fàlsàfiy màktàbi

Nàmîyandàsi Êsånîfàn (eràmizdàn àvvàlgi YI-V àsr) shîir và fàylàsuf bolgàn. U Êichik Îsiyodà dunyogà kålgàn. Ilm îlish màqsàdidà Yunînistîngà, jànubiy Itàliyagà sàyohàt qilib, umrining songgi yillàrini Elåy shàhridà otkàzgàn. Òàriõchi Diîgån Làertskiyning yozishichà, Êsånîfàn «Òàbiàt hàqidà» àsàrining muàllifidir. Àfsuski, ushbu àsàrning yarmiginà îmîn qîlgàn, õîlîs. U kopõudîlikkà hàmdà insînlàrgà õîs sifàtlàrni hàyvînlàrgà, osimlik dunyosigà dàõldîr dåb biluvchi tà’limîtgà qàrshi chiqib, mifîlîgiyani ràd etishgà hàràkàt qilgàn. Uning fàlsàfiy tà’limîtigà korà, tàbià- ozgàrmàs và hàràkàtsizdir, «Hàmmà nàrsà yårdàn unib chiqàdi và pirîvàrdidà yanà yårgà qàytàdi». Biz hàmmàmiz yårdàn tugilgànmiz và yårgà àylànàmiz». Êsånîfàn qàdimgi yunîn fàylàsuflàridàn birinchi bolib, bilishning imkîniyati và chågàràsi hàqidà fikr yuritgàn. Bu qàdimgi yunîn gnîsåîlîgiyasining rivîjigà turtki boldi.

Êsånîfàn ilgàri surgàn g’îyalàr uning shîgirdi Elåy fàlsàfiy màêtàbining êozgà êoringàn nàmîyondàlàridàn biri, eràmizdàn àvvàlgi 504 yili tugilgàn Pàrmånid tîmînidàn rivîjlàntirilgàn. Elåy fàlsàfiy màêtàbining nàmîyondàlàridàn biri Pàrmånidning shîgirdi và dosti Zånîn (490-430 yy.) oz ustîzining tà’limîtini himîya qildi và uni rivîjlàntirdi.

 

Sofistlar falsafasi

Qàdimgi Yunîn màdàniyatidà sîfistlàr fàlsàfàsi kàttà orin tutàdi. Sîfistlàr àntrîpîlîgiya (insîn hàqidàgi fàn) và gnîsåîlîgiya (bilish togrisidàgi fàn) muàmmîlàri bilàn shugullàngàn. Sîfistlàr yangi kàsblàrning mîhir ustàlàri, yani oqituvchilàr, diplîmàtlàr, nîtiqlàr, sud màhkàmàlàridà ishlîvchi mutàõàssislàrdàn ibîràt bolib, hàqiqàt, îsîyishtàliê, àdîlàt ornàtishgà õizmàt qilgàn.

 

Suqrît ( 469 - 399 yy.)

Suqrît sli - Sokrat)  oz tà’limîtini îgzàki ràvishdà màydînlàrdà, õiyobînlàrdà shîgirdlàri và izdîshlàri bilàn birgà shàkllàntirgàn và õàlq îngigà singdirishgà hàràkàt qilgàn, låkin birîntà hàm àsàr yozmàgàn. Suqrîtning fikrichà, fàlsàfàning màrkàzidà àõlîq màsàlàlàri turmîgi lîzim. Jàmiyatning ràvnàqi, tinchlik và îsîyishtàligi, fàrîvîn hàyoti àõlîq và îdîbning àhvîligà bîgliq. Bu màsàlàlàr Shàrq fàlsàfàsidà hàm kàttà orin tutgàni bîis õàlqimiz, buyuk àllîmàlàrimiz Suqrît nîmini bånihîya hurmàt bilàn tilgà îlgàn, uning àõlîqdîb hàqidàgi pànd-nàsihàtlàrigà àmàl qilgàn.

 

Àflîtun (427 - 347 yy.)

Suqrîtning shîgirdi Àflîtunsli - Plàtîn) jàhîn fàlsàfàsi tàriõidà ochmàs iz qîldirgàn buyuk àllîmàdir. U nàfàqàt fàylàsuf îlim, bàlki sàn’àtêîr, shîir và dràmàturg bolgàn, oz g’îyalàrini diàlîglàr tàrzidà bàyon qilgàn. Àflîtun 428 yil 21 màydà Dålîs îrîlidà tugilgàn. Ozidàn kåyin 35 dàn ziyod diàlîg shàklidàgi àsàrlàr yozib qîldirgàn. Àràstuning u hàqidàgi mà’lumîtlàrini birdàn-bir togri dàlil dåb qàràsh mumêin. Chunki Àràstu Àflîtunning eng yaqin dosti và shîgirdi bolgàn. Àflîtun «G’îyalàr dunyosi và sîyalàr dunyosi» tà’limîtining àsîschisidir. Uningchà, g’îya hàqiqiy bîrliq, biz bilàdigàn và yashàydigàn dunyo esà uning sîyasidir. Hàqiqiy ozgàrish và tàràqqiyot g’îyalàr dunyosigà õîs, sîyalàr dunyosidàgi hàràkàt esà uning àksidir. G’îyalàr dunyosining qînuniyatlàrini hàmmà hàm bilîlmàydi. Ulàrni bilàdigàn zîtlàr nihîyatdà kàm uchràydi, ulàr ulkàn àql egàsi bolàdi và tàriõdà chuqur nîm qîldiràdi. Àksàriyat kishilàr esà, sîyalàr dunyosi bilàn kifîyalànàdi.

 

Àràstu (384 - 322 yy.)

Àflîtunning shîgirdi và sàfdîshi Àràstu qàdimgi Yunînistînning buyuk fàylàsufi, ozining båtàkrîr, jàhînni lîl qîldirgàn ilmiy mårîsi bilàn màshhurdir. Àràstu zàbàrdàst îlim bolib, màntiq, psiõîlîgiya, fàlsàfà, àõlîq, nîtiqlik sàn’àti, tàbiiy fànlàr boyichà olmàs, båbàhî àsàrlàr yozib qîldirgàn. Uning bàrchà àsàrlàri bîrliqni orgànishgà qàratilgàn. Ìàntiqqà îid àsàrlàrining bàrchàsini «Îrgànîn» («Qurîl») nîmli àsàrigà jàmlàgàn. Fàylàsuf bàrchà fànlàrni ikki turgà -nàzàriy và àmàliy fànlàrgà bolgàn. Àmàliy fànlàr shîgirdlàrgà yol-yoriq korsàtishgà, birîr bir fîydàli ishni àmàlgà îshirishgà yonàltirilgàn. U nàzàriy fànlàrni uch qismgà - fàlsàfà (måtàfiziêà), màtåmàtiêà và fiziêàgà àjràtgàn. Fàylàsuf îlàmdàgi nàrsà và hîdisàlàr torttà sàbàbgà egà. Bulàr - mîddiy sàbàb, yani mîddà (màtåriya); shàkliy sàbàb yoki shàkl; yaràtuvchi sàbàb; pirîvàrd sàbàb yoki màqsàd sàbàblàrdir. Yaràtuvchi sàbàb, Àràstu tàlqinichà, hàràkàt mànbàidir. Ìàsàlàn, îtà và înà bîlàning ulg’àyishi sàbàbchisidir. Àràstu pirîvàrd sàbàb (màqsàd sàbàb) vîsitàsidà insîngà õîs bolgàn màqsàdni tàbiàt hîdisàlàrigà hàm tàtbiq etmîqchi bolgàn. Hàràêàt îlàm singàri àbàdiydir. Àyni pàytdà, îlàm ozining àbàdiy sàbàbi, yani hàràkàtlàntiruvchi kuchigà egà.

 

Mavzuga oid test topshiriqlari

 

1. “Veda” kitîbi nechta bo`limdan ibîrat?

A) 3 ta

V) 4 ta

C) 5 ta

D) 6 ta

E) 2 ta

2. “Upanishada”  so`zi qanday ma’nîni anglatadi?

A) Sirli bilim

V) Hissiy bilim

C) Ilmiy bilim

D) G`îyalarni bilish

E) Ma’naviy bilish

3. Eramizgacha bo`lgan VIII-VII asrlar Hindistînda qanday ta’limît  shakllana bîshlagan?

A) Briõaspati

V) Daotsizm

C) Lîkayati

D) Kînfutsizm

E) Laî-Szi

4. Qadimgi Õitîy faylasufi Laî-Szi qanday ta’limîtga asîs sîlgan?

A) Daîsizm

V) Milet

S) Vedalar

D) Sîfistika

E) Eley

5. Qadimgi Yunîn faylasufi  Demîkritning fikriga ko`ra dunyo …..dan ibîrat

A) îlîv va suvdan

V) atîm va bo`shliq

S) Îlîv va yer

D) A va b

E) suv

6. Quyidagi naql kimga tegishli?

         “Bîrliq bu – abadiy tanasiz g`îyalardir”

A) Demîkrit

V) Sîkrat

S) Platîn

D) Aristîtel

E) Geraklit

 

Mavzu: Markaziy  Îsiyo falsafasi, uning jahîn madaniyatidagi o`rni.

Reja:

1.     O`rta asrlarda Makaziy Îsiyo falsafasi va uning jahîn madaniyatida tutgan o`rni.

2.     9-12 asr  Markaziy Îsiyo falsafasida tabiiy – ilmiy va falsafiy qarashlar.

3.     Amir Temur va temuriylar davri falsafasi, uning ahamiyati.

4.     17-19 asrlarning birinchi yarmigacha bo`lgan davrda Turkistîn õalqlari tafakkuri taraqqiyoti.

 

 

 

 

Mutakallimlar

Islom dini falsafasi kalom ilmi tarafdorlari. U islom dini yo`nalishida vujudga kelgan turli muxolif ta`limotlar, xususan, mo`tazila ta`limotiga qarshi kurash jarayonida vujudga kelib, islom aqidalarini nazariy-falsafiy jihatdan soslashga harakat qilgan. 

 

Mo’taziliylar

(«Mo’tazila»-ajralib chiqqan degan ma’nîni bildiradi). Mo’taziliylar ko`pgina  tadqiqîtlarda Islîm mazõablaridan biri sifatida talqin etiladi. Mo’tazaliylar arab õalifaligida sîf falsafiy fikrlashning  tashabbuskîrlari bo`lib  tanildilar. Ularning  õizmatlaridan biri shundan ibîratki, mo’taziliylar hissiy tajriba va an’anaviy bilim bilan bir qatîrda  bilimning uchinchi mezîni - aqliy  bilishni ilgari surdilar. Mo’taziliylar  falsafiy masalalarni o`rganishga katta e’tibîr berdilar. Shu sababdan  aqliy bilishni asîsiy metîd sifatida ilgari surdilar.

 

Tasavvuf

Tasavvuf murakkab diniy–falsafiy îqim bo`lib õilma-õil  yo`nalishga ega. Unda 2 ta asîsiy g`îyaviy yo`nalish ko`zga  yaqqîl tashlanadi: bu o`tkinchi dunyo, mîl-mulk, mansabga iõlîs qo`yish Allîõni unitishga, imînsizlikka îlib keladi, degan g`îyaga tayanganlar, tarkidunyochilik targ`ib etganlar, azaldan peshînaga yozilgan taqdir bîrligiga, ishîntirishga  intilganlar. Ikkinchi yo`nalish bu dunyo Allîõ-taîlî tîmînidan îdamlar, ularning insînlardek yashashi uchun  yaratilgani, îdam shu dunyodagi ezgu ishlari bilan u dunyoda õudî  visîliga yetish uchun îg`ir, mashaqqatli  pîklanish yo`lida bîrishni tashviq etganlar.

Abu Nasr Fîrîbiy (873-950 yy.)

«Al  muallim  as-sîniy»  (2-ustîz), ya’ni 2-Aristîtel deb faõriy nîm bilan atalgan. Fîrîbiy Aristîtel  asarlarini arab tiliga tarjima qilib unga sharõlar yozadi, shu bilan birga 160 dan îrtiq nîdir asarlar yaratdi. Fîrîbiy õudîni «birinchi sabab», «birinchi mîhiyat» deb izîõlaydi. Fîrîbiy sabab-îqibat munîsabatlari yordamida birinchi sababni materiya bilan bîg`laydi. Materiya o`z sababiga, ya’ni õudîga õîs bo`lgan barcha õususiyatlarga egadir. Materiyasiz, ya’ni îqibatsiz sabab ham bo`lishi mumkin emas. Dunyo, tabiat õudî tîmînidan qisqa muddat ichida yaratilgan emas deydi îlim. Fikrini davîm ettirib dunyo õudîdan bîshqa mîhiyatga ega bo`lgan bîrliq bo`lmasdan, õudîning zuõr etishidir. Tabiatning bu õîlga kelishiga qadar bir qancha vaqtlar, jarayonlar o`tgan. Shunday qilib, Fîrîbiy barcha mavjudîtni, îlamni, materiyani birinchi sabab õudîdan keltirib chiqaradi.

 

 

Abu Rayõîn Beruniy (973-1048 yy.)

Beruniyning tabiiy-ilmiy me’rîsi, aniq fanlar bo`yicha ko`targan muammîlari o`z davrida îlamning umumiy manzarasini yaratishda, ya’ni falsafiy dunyoqarash shakllanishida katta ahamiyatga ega bo`ldi. Beruniy o`z astranîmik jadvalida îlamning markazi yer emas, balki quyoshdir, hamma planetalar, shu jumladan yer ham quyosh atrîfida aylanadi, degan geliîtsentrik nazariyani îlg`a surdi.                                

                               Abu Ali Ibn Sino (980 -1037 yy.)

Ibn Sinîning fikricha îlamda zaruriy vujud va imkîniy vujud bîr bo`lib, ularning birinchisi hech narsaga bîg`liq bo`lmagan bir butunlikdir; u qudratli, dînî, irîdali va hamma narsani biluvchi tangridir. Ikkinchisi zaruriy vujud tangridan kelib chiqadi va uni namîyon etadi. Mîddiy jihatdan bir butun bo`lgan tabiat o`z ichki qînuniyatlari asîsida rivîjlanadi, binîbarin, tabiiy hîdisalar sababli bîg`lanishga ega bo`lib, ularni o`rganish mumkin. Ibn Sinî jismlar 4 unsurdan tashkil tîpgan, - deydi. Bu 4 unsur-havî, suv, îlîv, tuprîq-o`zarî bîg`liq, bir-biriga ta’sir etadi. Shundan u yoki bu narsa paydî bo`ladi yoki yo`qîladi. Lekin ularning asîsi - 4 unsur o`zgarmaydi, yo`qîlib ketmaydi. Materiya, harakat, vaqt va fazî bilan uzviy bîg`liqdir.

Mavzuga oid test topshiriqlari

1. “Temur tuzuklari” kimning qalamiga mansub

A) Alisher Navîiy

V) Bîbur

S) Ulug`bek

D) Amir Temur

E) Sa’diddin Taftazîniy

2. “Minerîlîgiya”, “Geîdeziya”, “Qadimgi õalqlardan qîlgan yodgîrliklar” asar muallifi…

A) Fîrîbiy

V) Beruniy

S) Õîrazmiy

D) Bîbur

E) Sa’diddin Taftazîniy

 3. Alisher  Navîiy yashab o`tgan yillarni aniqlang

A) 1441. 9.2. – 1501.3.1.

V) 1441. 10.2.-  1501. 4.2

S) 1441. 8.3. – 1499.3.1

D) 1441. 7.5. – 1501.3.1

E) To`g`ri javîb keltirilmagan

4.“Fozil  odamlar shahri” asarining muallifi kim?

A) Farg`îniy

V) Fîrîbiy

S) Xorazmiy

D) Ibn Sinî

E) Beruniy

 

Mavzu:  O`rta asrlar va yangi davr  Îvrupadagi falsafiy fikrlar.

Reja:

1.     O`rta asrlarda G`arbiy Yevropa õristian falsafasi.

2.     Yevropada uyg`înish davri  falsafasi.

3.     17 – 18 asrlarda Yevropa ingliz va fransuz  falsafasi.

4.     19 asrlarda nemis mumtîz falsafasi.

 

Pàtristiêà

 

«Pàtristiêà»-so’zi «îtà» («pàdrå») so’zidàn kålib chiqqàn. Bu nîm bilàn îdàtdà G’àrbdà yåpiskîplàrni ulàrgà hurmàt sifàtidà àtàgànlàr. Shàrqdà màshhur bo’lgàn chårkîv îtàlàridàn biri Iîàn Zlàtîust (347-407yy.) edi. Uning 640tà dà’vàtlàridàn ko’pchiligi àvliyo Pàvål nîmàlàrining shàrhi edi. Uning àsàrlàridà injilni àmàliy qo’llàsh sîf àhlîqiy màsàlàlàr bilàn qîrishib kåtgàn.

Sõîlàstiêà

«Sõîlàstiêà»-so’zi yunînchà «shkîlà»dàn («shola») îlingàn bo’lib, «o’qish jîyi»,«màêtàb» mà’nîlàrini ànglàtàdi. Buyuk Êàrl sàrîyidà o’qituvchilik qilgànlàrni, yoki umumàn sàrîy màktàbidàgi o’qituvchilàrni sõîlàstlàr dåb àtàgànlàr. Shuningdåê, dinni o’rgànishdà fàlsàfàni tàtbiq qilgàn o’rtà àsr îlimlàrini hàm sõîlàstlàr dåb àtàgànlàr. Sõîlàstikàni mà’lum dàràjàdà ilîhiyotni àqlgà mîslàshtirish, dinni tàfàkkur yordàmidà quvvàtlàshgà bo’lgàn intilish dåb hàm bàhîlàsh mumêin. O’shà dàvrdà ilîhiyotni muqàddàs kitîblàr àqidàlàri àsîsidà emàs, bàlêi fàlsàfiy nuqtài nàzàrdàn tàdqiq qilish taqozî qilinàrdi. Sõîlàstlàrning màqsàdi e’tiqîd àqlgà muvîfiqmi dågàn sàvîlgà jàvîb bårish bo’lgàn.

 

Råàlizm.

Råàlizm. Uning yirik vàkillàridàn biri Ànsålm Êåttårbåriyskiy (1038-1109yy.) dir. U Shimîliy Itàliyadà tug’ilgàn, 1093 yildà Êåttårbåriysk shàhrining àrõiåpiskîpi etib tàyinlànàdi. Àngålm o’zining ikki àsàri bilàn màshhur. Birinchisi «Ìînîpîliya» - õudîning bîrligini sàbàb îqibàt munîsàbàtlàri tizimidà isbît qilish. Bu isbît kîsmîlîgiê isbîtning shàkli sifàtidà shundày tàlqin qilinàdi: insîn hàyotdà ko’p nå’màtlàrdàn fîydàlànàdi. Bu nå’màtlàr esà eng îliy ilîhiy nå’màtlàrning àksidir. Ulàr îrqàli hàmmà nàrsàlàr màvjuddir. Uzluksiz tànàzzulni tàsàvvur qilib bo’lmàgàni sàbàbli, hàmmà nàrsàning bir sàbàbchisi bo’lishi kåràkki, biz uni õudî dåb àtàymiz.

 

 

 

Renesans davri

XV asr îõiri va XVI asr bîshlarida G`arbiy Yevropa mamlakatlarida feîdalizm emirilib, kapitalistik ishlab chiqarish munîsabatlari shakllana bîshladi. Yangi geîgrafik yo`llarning îchilishi ishlab chiqarishni yanada rivîjlantirdi. Bu esa mashina teõnikasini rivîjlantirishga îlib keldi. Ma’naviy hayotda bu davr tabiatni o`rganishning kuchayishi, cherkîv, din ta’siriga qarshi kurashning avj îlishi, falsafa va bîshqa gumanitar fanlarining ravnaqi bilan tavsiflanadi. Bu davrni îdatda Renesans - Uyg`înish davri deb ataydilar. Uyg`înish davridan bîshlab fan g`îyat tez sur’atlar bilan rivîjlana bîshladi. Tabiatni ilîhiyatdan õîli qilish ana shu vaqtdan bîshlandi. Yer va îsmîn jismlari meõanikasi, shu bilan birga unga õizmat matematik usullarni kashf etish va takîmillashtirish sîhasida buyuk ishlar qilindi. Bu davrda N, Kîpernik, J. Brunî, I. Kepler, G. Galiley singari mutafakkirlar maydînga keladi.

ÕVI-ÕVIII asrlarda tabiat fanlari ichida meõanika va matematika fanlari katta yutuqlarga ega bo`lib, Kimyo va biîlîgiya esa bu davrda õali u qadar rivîjlanmagan edi. Shuning uchun ham bu davrning îlimlari meõanika va matematikani tabiatdagi barcha hîdisalarga tadbiq etish mumkin bo`lgan umumiy fan, tabiatdagi barcha sirlarni îchib beruvchi kalit deb e’lîn qildilar.

Bu davr falsafasiga ingliz faylasuflari Frensis Bekîn (1561-1626 yy.), Tîmas Gîbbs (1588-1676 yy.), Jîn Lîkk (1632-1704 yy.), gîllandiyalik Benidikt Spinîza (1631-1677 yy.), frantsiyalik Rene Dekart (1596-1650 yy.), nemis faylasufi Gîtfrid Vilgelm Leybnits (1646-1716 yy.) falsafaga katta hissa qo`shdilar.

Mavzuga oid test topshiriqlari

1. O`rta asr Yevropa falsafasining o`ziga õîs belgisini ko`rsating

A) Skeptizm

V) Bilimning e’tiqîddan ustunligi

S) E’tiqîdning bilimdan ustunligi                                 

D) Mushîhadalilik

E) Dialektika

2. Nîminalizm nima?

A) Tajribaning ustunligi haqidagi ta’limît

V) Ma’naviyatniig birlamchiligi haqidagi ta’limît

S) Dunyoning õudî tîmînidan yaratilgani haqidagi ta’limît

D) Yakka predmetlarning îb’ektiv reallik ekanligi haqidagi ta’limît

E) Umumiy predmetlar haqidagi ta’limît

3.Qaysi hukm agnîstitsizmga tegishli?

A) Dunyoni bilish mumkin

V) Dunyoda anglab etilmagan  narsalar ham bîr

S) Bizning his tuyg`ularimiz har dîim ham  dunyoga aynan mîs emas

D) Insîn o`z hissiyoti chegarasidan chiqa îlmaydi

E) Dunyo insîn his tuyg`ulariga bîg`liq

4. Yangi davr falsafiy fikrida o`rtaga qo`yilgan muhim muammîlardan biri...

A) Dualizm

V) Meõanitsizm

S) Ratsiînalizm

D) Gilîzaizm

E) Substantsiya masalasi

5. Fransuz materialistlarini aniqlang

A) Gîlbaõ, Yum, Vîlter, Lîkk

V) Didrî, Lametri, Gelvetsiy, Gîlbaõ

S) Gelvetsiy, Berkli, Dekart

D) Î.Kînt, Sen-Simîn, Didrî, Spenser

E) Didrî, Spenser, Î.Kînt

6. Yangi davr falsafasining o`ziga õîsligi nimada?

A) Tabiatshunîslik fanlari rivîjiga mîyillik

V) Din va fanni kelishtirishda

S) Insînning ulug`lanishida

D) Ateizm

E) Dunyoni dialektik tarzda tushuntirishning rivîjlanishida

 

Mavzu: Bîrliq falsafasi.

Reja.

1. Bîrliq kategîriyasi. Bîrliq turlari.

2. Materiya kategîriyasi. Dunyoning mîddiy birligi.

3. Materiyaning mavjudlik shakllari. Harakat va rivîjlanish.

4. Fazî va vaqt materiyaning yashash shakli.

 

Bîrliq

 

Bîrliq tushunchasi - falsafiy kategîriya sifatida bilishning yuqîri bîsqichi - abstrakt tafakkurgagina õîs bo`lib, fikrlash jarayonida kishilar bu tushuncha îrqali dunyodagi alîhida narsalar, ularning kînkrekt belgilari va õîssalari haqida emas balki, dunyodagi barcha narsalar, vîqea hîdisalar, jarayonlar o`rtasidagi eng umumiy jihat-ularning realligi haqida fikr yuritadilar. Bîrliq tushunchasi yordamida kishilar dunyoning îb’ektiv mavjudligi, uning cheksizligi, abadiyligi va bir butunligi haqida ilmiy va falsafiy tasavvurga ega bo`ladilar. Fàlsàfàning bîrliq hàqidàgi tà’limîtni izîhlàydigàn qismi - întîlîgiya dåb àtàlàdi. (Bu tushunchàni fàlsàfàdà birinchi bîr Õ.Vîlf qo’llàgàn). Îlàm và bîrliq màsàlàlàrini fàlsàfàning ànà shu sîhàsi o’rgànàdi.

 

Bîrliq và màvjudliê.

Àtrîfimizdàgi îdàm, îlàm, tàbiàt, jàmiyat, tàfàkkur, g’îyalàr, o’y-hàyollàrimiz bàrchàsi birdày màvjuddir, ulàr turli tàrzdà và shàkllàrdà nàmîyon bo’lib, hàmmàsi màvjudliê bålgisi îstidà umumlàshib, bîrliq tushunchàsigà kiràdi.

 

Fàlsàfiy àdàbiyotlàrdà tàbiàt bîrlig’i và jàmiyat bîrlig’ining quyidàgi shàkllàri hàm fàrqlànàdi. Òàbiàt bîrlig’i îdàtdà tàbiàtdàgi nàrsàlàr (jismlàr), jàràyonlàr, hîlàtlàr bîrlig’i sifàtidà tushunilàdi. U ikkigà bo’linàdi: àzàliy tàbiàt bîrlig’i (yoki tàbiiy tàbiàt bîrlig’i, u insîndàn ilgàri và uning ishtirîkisiz hàm màvjud bo’lgàn) và îdàm måhnàti bilàn ishlàb chiqàrilgàn nàrsàlàr bîrlig’i («ikkinchi tàbiàt» bîrlig’i, ya’ni màdàniyat). Ikkinchi tàbiàt bîrlig’i esà, o’z nàvbàtidà, quyidàgi ko’rinishlàrdà uchràydi:

insîn bîrlig’i (insînning nàrsàlàr îlàmidàgi bîrlig’i và îdàmning o’zigà õîs bo’lgàn insîniy bîrlig’i);

mà’nàviy bîrliq (individuàllàshgàn và îb’åêtivlàshgàn mà’nàviy bîrliq);

sîtsiàl bîrliq (àyrim îdàmning tàriõiy jàràyondàgi bîrlig’i và jàmiyat bîrlig’i), u ijtimîiy bîrliq hàm dåb àtàlàdi.

Bîrliqning àtributlàri. Ìuàyyan jismning àynàn shu jism ekànligini bålgilîvchi õususiyatlàri uning àtributlàri bo’làdi. Bîrliqning hàm bir qànchà àtributlàri màvjuddir. Ulàr: hàràêàt, fàzî, vàqt, in’ikîs, îng và bîshqàlàr.

 

 

Mavzuga oid test topshiriqlari

1. Bîrliq nima?

A) Bu kîinît

V) Îlam va har qanday turdagi mavjudlikni ifîdalaydigan falsafiy kategîriya.

 S) Bîrliq bu reallikdir

 D) Bîrliq tabiatdir

 E) Bîrliq bu materiyadir

2. Bîrliqning qaysi shakllari asîsiy hisîblanadi?

A) Sîtsial bîrliq

V) Ma’naviy bîrliq

S) Insîn bîrlig`i

D) Tabiat bîrlig`i

E) Keltirilganlarning barchasi

3. Quyidagi naql kimga tegishli?

         “Bîrliq bu – abadiy tanasiz g`îyalardir”

A) Demîkrit

V) Sîkrat

S) Platîn

D) Aristîtel

E) Geraklit

4. Materiya nima?

A) Falsafiy ta’rifga ega emas

V) Materiya bu – mîdda

S) Materiya bu – his qilish imkîniyatidir

D) Materiya bu – insîn

E) Materiya bu – îb’ektiv mavjud narsalardir

5. Dunyoning birligi nimada?

A) Fizik strukturaning birligida

V) Kimyoviy tarkibning birligida

S) Uning mavjudligida

D) Uning mîddiyligida

E) Unda amal qiladigan qînunlarning birligida

6. Harakat nima?

A) Makînda o`rin almashish.

V) Tana tîmînidan inertsiyaning engilishi.

S) Buzilgan turg`unlik

D) Har qanday o`zgarish

E) Idrîk îqimi

 

Mavzu: Tabiat falsafasi.

Reja:

1. Tabiat tushunchasi. «Ikkinchi» tabiat.

2. Tabiat va jamiyat ularning o`zarî ta’siri.

3. Ekîlîgik muammîlar va ularni bartaraf etish yo`llari.

4. Yoshlar qalbida ekîlîgik îng va ekîlîgik madaniyatni singdirish.

 

 

Tabiat

Tabiat benihîyat hilma - õil shakl va ko`rinishda bo`lib insînni qurshab turgan mîddiy îlam, butun bîrliqni, o`z ichiga qamrab îladi. U keng ma’nîda bizni qurshab turgan îlamdagi mayda jismlardan tîrtib îlisdagi kîinîtning qo`zg`almas elementar zarrachalari galaktika, kvazer va pulslar, fizikaviy maydînlar, umuman makrî, mikrî va mega dunyolarni tashkil etsa, tîr ma’nîdagi tabiat esa, tirik îrganizmlar yashash uchun shart-sharîit bo`lgan yer atmîsfera va bîshqalardir.

Òàbiàt bîrlig’ining strukturà dàràjàlàri.

Màkrîdunyo - biz tåvàràk àtrîfimizgà nàzàr tàshlàsàk, umumàn bîrliqqà emàs, bàlki, muàyyan jismlàrgà, nàrsà và hîdisàlàrgà ko’zimiz tushàdi. Siz bilàn biz insîn sifàtidà yer shàridà istiqîmàt qilàmiz, o’zimizgà mîs kåluvchi o’lchîvlàr bilàn ish yuritàmiz. Biz îdàtlàngàn o’lchîvdàgi kàttàliklàrni màkrîsêîpik kàttàliklàr, dåb hisîblàymiz và bu màkrîdunyoni tàshêil qilàdi.

Ìikrîdunyo - àtîm miqyosidàn kichik bo’lgàn dunyodir. Bu dunyogà àtîm strukturàsi và elåmåntàr zàrràchàlàr, àtîm yadrîsi, kvàrklàr, kårnlàr kiràdi. Bu dunyoning yaõlitligini và turg’unligini sàqlàb turuvchi ikkità fundàmåntàl kuch màvjuddir, ulàr kuchli và kuchsiz yadrîviy o’zàrî tà’sirlàrdir.

Mågàdunyo - yer, uning tàbiiy yo’ldîshi Îy và bîshqà sàyyoràlàr Quyosh àtrîfidà hàràkàtlànàdi. Bu siståmàning và umumàn butun Êîinîtning strukturàviy yaõlitligi esà gràvitàtsiîn o’zàrî tà’sirlàri tufàyli sàqlànàdi. Gràvitàtsiîn o’zàrî tà’sirlàri biriktirib turgàn dunyo - mågàdunyo dåb àtàlàdi.

 

Mavzuga oid test topshiriqlari

1. Materiya qanday ko`rinishlarga ega?

A) Materiya qattiq ko`rinishga ega

V) Materiyani ko`rish mumkin emas

S) Materiya mîdda va maydîn ko`rinishlariga ega

D) Materiya atîm ko`rinishiga ega

E) Materiya massa ko`rinishiga ega

2. Keng ma’nîdagi tabiat tushunchasini aniqlang?

A)  Butun îlam

V)  Tirik îrganizmlar yashaydigan muhit

S)   Biz ko`rib turgan dunyo

D) Tabiat benihîya õilma-õil, turli-tuman ko`rinishlari bilan insînni qurshab turgan mîddiy îlamdan ibîratdir

E)  Tabiat- bu nîtiriklikdir

3. Tîr ma’nîdagi tabiat tushunchasini aniqlang?

A) Tabiat deganda tîr ma’nîda nîtirik va tirik tabiat tushuniladi

V) Tîr ma’nîda tabiat - yer planetasi va havîdir

S) Tîr ma’nîda tabiat quyosh sistemasi va uning atrîfidagi Planetalardir

D) Tabiat tushunchasining tîr ma’nîsi o`simiklar dunyosidir

E) Tabiat bu-havîdir

4. Bashariyat îldida qanday qaltis muammîlar paydî bo`ldi?

A) Atrîf-muhitning iflîslanish muammîsi

V) Ma’naviyatni saqlab qîlish muammîsi

S) Ekîlîgik, yadrî urushi havfi, rivîjlangan mamlakatlar bilan rivîjlanayotgan mamlakatlar o`rtasidagi ziddiyatlarni tinch yo`l bilan hal etish, terrîrizm havfi v.b. muammîlar

D) Yoshlar o`rtasida îdîb-aõlîqsizlik, tîshbag`irlik, jamiyatga befarq qarash muammîsi

E) Ekîlîgik muammîlar

 

 

 

 

Mavzu: Falsafada usul va usul muammîsi.

Reja:

1.     Îlamni    falsafiy bilishda    tariõan    shakllangan uslublar metafizika, sîfistika, eklektika, sinergetika.

2.            Dialektik uslub va tadqiqît  tamîyillari.

3.            Ilmiy bilishning empirik va nazariy darajasida qo`llaniladigan usullar.

 

Bilishning falsafiy usuli

Bilishning falsafiy usuli real îlamni bilishning eng umumiy usuli bo`lib, u barcha fanlar uchun metîdîlîgiyadir. Bu usul îlamdagi barcha narsa va hîdisalarning o`zarî bîg`liqligi va alîqadîrligi, o`zgarish va rivîjlanishi sabablarini va mîhiyatini îchib beradigan ilmiy metîdîlîgik qurîldir.

                                             

Dialektika

Dialektika (yoki dialektik tafakkur uslub). Dialektika yunîncha «dialektike»-suhbat, munîzara qilish degani bo`lib, dastlab bahslashuv asîsida haqiqatga erishish usulini ifîdalagan. Keyinchalik falsafaning dunyoni bilish, tushuntirish usuli sifatida qo`llanilgan.

Dialektik tafakkur uslubi yo mîddiy asîsidan ajratilgan quruq tushunchalarni bir tîmînlama bo`rttiruvchi yoki narsalar, tushunchalarning harakati dialektikasini hisîbga îlmaydigan sîfistik va metafizik tafakkur uslubidan farq qilib, narsalar va ularning fikriy îbrazlarini uzviy birlikda îlib qaraydi. Shuning uchun dialektik tafakkur sîfistik hamda metafizik tafakkurga õîs kamchiliklardan õîlidir.

Metafizika

Tabiat predmetlarning mukammal o`rganish ularning mîhiyatini chuqurrîq, îchib bîrishga intilish-metafizik tafakkur uslubining ijîbiy tîmînini tashkil etadi.

Metafizik tafakkur uslubining asîsiy kamchiligi shundan ibîratki, tabiatdagi narsa va hîdisalarni bir-biri bilan o`zarî bîg`liqlikda, ularning uzluksiz o`zgarish va rivîjlanishda ekanligini ko`ra bilmasligi va ko`rishni ham istamasligidir.

Mavzuga oid test topshiriqlari

1. Bilishning empirik darajasi uslublari

A) tajriba, praktika, kuzatish

V) kuzatish, o`lchash, taqqîslash, eksperiment

S) o`lchash, amaliyot, taqqîslash

D) kuzatish, eksperiment, sîlishtirish

E) sîlishtirish, amaliyot, analiz

2. Ilmiy bilishning nazariy darajasi uslublarini aniqlang.

A) induktsiya, deduktsiya, idellashtirish, kuzatish

V) mîdellashtirish, eksperiment, analîgiya

S) abstraktsiya, induktsiya va deduktsiya, analîgiya, ideallashtirish, mîdellashtirish, sistemalilik, tariõiylik va mantiqiylik.

D) klassifikatsiya, kuzatish, tajriba, sîlishtirish

E) tajriba, nazariya va mîdellashtirish

3.Qaysi uslub ilmiy bilishning empirik darajasida qo`llaniladi?

A) aksiîmatik

V) kuzatish.

S) sintez.

 D) analîgiya.

E) deduktsiya

4. Qaysi uslub ilmiy bilishning nazariy darajasida qo`llaniladi?

A) o`lchash

V) eksperiment

S) taqqîslash

D) fîrmallashtirish

E) kuzatish

Mavzu: Falsafiy qînunlar.

Reja:

 1. Falsafada qînun tushunchasi va uning mîhiyati. Qînun va qînuniyat.

   2. Miqdîr o`zgarishdan sifat o`zgarishga o`zarî o`tish qînuni.

   3. Qarama-qarshiliklar birligi va kurashi qînuni.

   4. Inkîrni inkîr qînuni.

 

Qînun

Muayyan shart-sharîitda vîqealar rivîjining õususiyati va yo`nalishini belgilaydigan, ma’lum bir qat’iy natijani taqîzo etadigan îb’ektiv dunyodagi narsa va hîdisalarning muhim zaruriy, umumiy nisbiy, barqarîr munîsabatlar ifîdasidir.

 

Tabiat qînunlari

Yer yuzida insîn bo`lmagan davrda ham mavjud bo`lgan. Jamiyat qînunlari esa insîn faîliyati natijasida paydî bo`lgan shart– sharîitlar bilan bîg`liq ravishda yuzaga kelgan. Jamiyat qînunlari kishilarning ijtimîiy munîsabatlaridagi eng umumiy, muhim bîg`lanishni ko`rsatadi. Yana bir farqi shuki, jamiyat qînunlariga nisbatan tabiat qînunlari asta-sekinlik bilan o`zgarib bîradi. Ijtimîiy qînunlar esa ma’lum davr mîbaynida amal qilgandan so`ngra, o`z o`rnini yangi qînunlarga bo`shatib beradi, ba’zilari o`z kuchini yo`qîtadi.

Harakat qilish dîirasiga qarab qînunlar: eng umumiy, umumiy va õususiyga bo`linadi. Mîddalarning saqlanishi va aylanishi qînuni, energiyaning bir turdan ikkinchi turga o`tishi qînuni umumiy qînunlarga, õususiy qînunlarga esa, masalan kulîn qînuni kabilar kiradi.

Õususiy qînunlar muayyan bir îb’ektning o`ziga õîs õususiyatlari  o`rtasidgi yoki materiya harakatining birîn-bir shakli dîirasida mavjud bo`lgan ichki alîqadîrliklar ifîdasidir.    

Umumiy qînunlar narsa va hîdisalarning katta majmualari  o`rtasidagi alîqadîrliklarni anglatadi.

Eng umumiy qînunlar esa tabiat, jamiyat va tafakkurdagi barcha alîqadîrliklar, o`zgarishlar va taraqqiyot shartlarini anglab îlish, vîqealar rivîjining pirîvard îqibatlarini îldindan faõmlab îlish imkînini beradi.  Bularga falsafa qînunlari kiradi:

 

 

Miqdîr va sifat o`zgarishlarining bir-biriga o`tish qînuni

Miqdîr o`zgarishlarining sifat o`zgarishlariga o`tish qînuni falsafaning asîsiy qînunlaridan biridir. Bu qînunning mîhiyati shundan ibîratki, narsa va hîdisalardagi sezilarli bo`lmagan miqdîriy o`zgarishlar asta sekin to`plana bîrib, taraqqiyotning ma’lum bir bîsqichida me’yorni buzadi va sakrash yo`li bilan tub sifat o`zgarishlariga îlib keladi.

 

 

 

Qarama-qarshiliklar birligi va kurashi.

Qarama-qarshiliklar birligi va kurashi qînuniga muvîfiq har bir narsa bir - biri bilan uzviy alîqada bo`lgan va biri ikkinchisini istisnî etuvchi qarama - qarshi tîmîn va kuchlarga ega bo`lib ular  o`rtasidagi kurash natijasida eskining yo`qîlishi va yangining paydî bo`lishi yuzaga keladi.

 

Inkîrni inkîr qînuni.

Inkîrni inkîr qînuniga muvîfiq îb’ektiv vîqelikdagi narsa va hîdisalarning rivîjlanishi jarayonida eskining yangi tîmînidan inkîr qilish ro`y beradi. Birîq eskilik butunligicha inkîr qilinmay, undagi ijîbiy tîmînlar saqlanib qîladi.

 

Mavzuga oid test topshiriqlari

1. Qaysilar falsafa fani qînunlari?

A) Butun dunyo tîrtilish qînuni, energiyaning saqlanish qînuni

V) Miqdîr qînuni, ziddiyat qînuni, inkîr qînuni

S) Miqdîr va sifatning o`zarî o`tish qînuni, dialektik ziddiyatlilik qînuni, inkîrni inkîr qînuni

D) Vîrislik qînuni, uzarî raqîbat qînuni, inkîr va ziddiyat qînuni

E) Rivîjlanish qînuni

2. Inkîr nima?

A) muayyan vîqea, hîdisa, fikrning nîto`g`ri yoki yolg`înligini isbîtlash jarayoni

V) fikrning chinligini isbîtlash jarayoni

S) fikrning õatîligini isbîtlash jarayoni

D) vîqeani isbîtlash jarayoni

E) hîdisani isbîtlash jarayoni

3. Gegel dialektikasining nechta asîsiy qînuni bîr?

A) 4 ta

V) 5 ta

S) 3 ta

D) 7ta

E) 8ta

4. “Vîrislik” -  nima?

A) “Vîrislik” – taraqqiyot jarayonida  yangilik bilan eskilik o`rtasidagi îb’ektiv zaruriy alîqa, inkîrni – inkîr qînunining eng muhim belgilaridan biri

V) “Vîrislik” -  eskilik tushunchasini anglatadi

S) “Vîrislik” – bilish tushunchasini anglatadi

D) “Vîrislik”-  yangilik tushunchasini anglatadi

E) To`g`ri javîb keltirilmagan

Mavzu: Falsafiy kategîriyalar.

Reja:

 1.  Falsafiy kategîriyalar va ularning bîshqa fan kategîriyalaridan farqi.

 2.  Îlamdagi umumiy alîqadîrlikni ifîdalîvchi kategîriyalar.

 3.  Narsa va hîdisalar tuzilishini aks ettiruvchi kategîriyalar.

 4. Narsa va hîdisalar  o`rtasidagi sababli bîg`lanish (determinizm)ni anglashga imkîn yaratuvchi kategîriyalar.

 

 

Êàtågîriya o’zi nimà?

Bu so’z qàdimgi yunîn tilidàn îlingàn bo’lib: «izîhlàsh», «tushuntirish», «ko’rsàtish», dågàn mà’nîlàrni ànglàtàdi. Uning màzmunidàgi bundày õilmà-õillik qàdimgi dàvrlàrdànîq ilmiy tàdqiqît yo’nàlishigà àylàngàn.

Yakkalik – alîhida sifat va miqdîr aniqligiga ega bo`lgan narsa, hîdisa va jarayonlar.

Umumiylik – deganda îb’ektiv reallikning barcha yoki bir qancha narsa yoki hîdisalardagi îb’ektiv mavjud bo`lgan tîmînlar, õîssalar va belgilarning majmui, ular  o`rtasidagi alîqa va munîsabatlarning o`õshashligi tushuniladi.

Õususiylik – shunday narsa yoki hîdisalar guruõidirki, ular ma’lum ma’nîda umumiy bo`lsada, lekin undan ham umumiyrîq bo`lgan bîshqa bir guruõga kiradi va bu guruõda u alîõidalik yoki yakkalikdir, butunning qismidir.

Mîhiyat – hîdisaning ichida yashiringan îlamning turli- tuman hîdisalarida yuz beradigan chuqur nisbiy barqarîr alîqalarni ifîdalaydigan vîqeylikning ichki tîmînidir.

Hîdisa – esa mîhiyatning u yoki bu õîlda uchratilishini ifîdalîvchi vîqeylikning o`zgaruvchan, harakat õususiyatlariga, belgilariga bîy bo`lgan tîmînidar.

Element (tarkibiy qism) – bu o`zarî alîqada bo`ladigan bir butun tizimni tashkil etuvchi narsa va hîdisalarning tarkibiy qismi.

Tuzilish (struktura) esa - butunni tashkil qilgan elementlarning bîg`lanish usuli, qînuni, butun dîirasidagi munîsabatlar tizimidir.

Sabab - muayyan shart – sharîitlarda bîshqa bir narsa, hîdisa yuzaga keltirgan yoki o`zgartirgan narsa yoki harakat ta’siriga aytiladi.

Îqibat – amalining natijasi.

Zaruriyat – narsa, hîdisa jarayonlarning taraqqiyoti bilan aniqlanadigan, ichki muhim bîg`lanishlar îrqali qînuniy kelib chiqadigan va shuning uchun yuz berishi muqarrîr bo`lgan hîdisadir.

Tasîdif - hîdisalar  o`rtasidagi tashqi bîg`lanishlardan hîsil bo`ladi va shuning uchun u nîaniqlik, majburiy emasligi bilan farqlanadi. Tasîdif yuz berishi, yoki yuz bermasligi mumkin bo`lgan jarayonlarga õîsdir.

Imkîniyat – hali amalga îshmagan lekin yuzaga chiqishi mumkin bo`lib vîqeylikka aylana îladigan hîdisadir. Bundan ko`rinadiki, imkîniyatning vîqeylikka aylanishini rivîjlanish jarayoni ifîdalaydi.

Vîqeylik – bu mavjud dunyo, mavjud narsalardir. Vîqeylik har dîim imkîniyatdan kelib chiqadi va o`z navbatida rivîjlanish davîmida vîqelikka aylanib bîradigan yangidan - yangi imkîniyatlarni tug`diradi, bu jarayon cheksizdir.

Mavzuga oid test topshiriqlari

1. Falsafa fanining juft kategîriyalari nimani ifîdalaydi?

A) Ular îlamdagi ziddiyatli hîlatlar ifîdasidir

V) Falsafa fanining juft kategîriyalari qarama-qarshiliklar ifîdasidir

S) Falsafa fanining juft kategîriyasi narsalardagi ichki alîqadîrliklar ifîdasidir

D) Falsafaning juft kategîriyalari îlamdagi ziddiyatli va sababli bîg`lanishlar ifîdasidir

E) Ular îlamdagi qarama-qarshi hîlatlar ifîdasidir

2. Mazmun tushunchasining mîhiyati:

A) mazmun – îlamni anglash

V) mazmun – insînni anglash

S) mazmun – shaklni ifîdalaydi

D) narsa yoki hîdisani aynan shu narsa yoki hîdisa sifatida ifîdalîvchi jarayon

E) mazmun – narsa va hîdisalarning mîhiyati

3. Falsafa fanining juft kategîriyalari nechta turkumga ajratiladi?

A) 10 ta

V) 4 ta

S) 3 ta

D) 7 ta

E) 6 ta

4. Kategîriya nima?

A) Vîqelik va bilish hîdisalarining eng umumiy va muhim õîssalarini, sababli bîg`lanishlari, munîsabatlarini ifîdalaydi

V) Real îlamdagi hîdisalarning umumiy õîssalarini aks ettiradi

S) Vîqelik va bilish hîdisalarining belgilarini, munîsabatlarini rivîjlantiradi

D) Tafakkur îlamiga õîs umumiy belgilar  ifîdasidir

E)  Vîqelikning sababli bîg`lanishlari ifîdalaydi

 

Mavzu: Îng va ruhiyat: falsafiy talqin.

Reja:

1. Îng materiyaning yuksak shakli bo`lgan miyaning mahsuli, bîrliqning in’ikîsi  faîliyat sifatida.

2. Îng va ruhiyat. Îng va til.

3. Ijtimîiy îng va uning tuzilishi. Ijtimîiy îngning nisbiy mustaqilligi.

 

 

Îngaql, tafakkur, falsafadagi markaziy kategoriyalardan biri. U insîn miyasining funktsiyasidir, bu funktsiyaning mîhiyati esa tashqi real dunyoni in’ikîs ettirishdan ibîratdir, deb tushuntiradi. Îngning mîhiyatini to`g`ri îchib berish unga har tîmînlama, ya’ni întîlîgik, gnîseîlîgik va ijtimîiy jihatdan yondîshmîg`imiz lîzim.

Irîda- insînning o`z õatti-harakatlarini îngli ravishda tartibga sîlish va ko`zlangan maqsadni amalga îshirishda uchraydigan jami to`siqlar (qo`rqinch, juratsizlik, shubha)larni yengishga bo`lgan qîbiliyatdir.

Tafakkur - alîõida tarzda tuzilgan materiya-miyaning îliy mahsuli, îb’ektiv îlamning tushunchalari, muõîkamalari, nazariyalari va hîkazîlardagi in’ikîsining faîl jarayonidir. Bîshqacha aytganda, tafakkur îb’ektiv îlamning insîn miyasida mavõumlashgan, umumlashgan, til bilan ifîdalanadigan aks ettirishdir.

Til - tafakkur bilan chambarchas bîg`liqdir. Insîn nutqi bo`lmasa, til vîsitalari bo`lmasa, fikrlash ham bo`lmaydi. Nutq fikrlash qurîlidir tafakkur bo`lmasa nutq, tilning ham bo`lishi mumkin emas. Til va tafakkur bir-birisiz mavjud bo`lmasa ham, birîq, ular aynan bir õil narsa emas. Tafakkur - îb’ektiv reallikning in’ikîsidir, til esa fikrni ifîda etish qurîli, uni qayd qilish va bîshqa kishilarga yetkazish, bildirish vîsitasidir.

 

Mafkura - ijtimîiy guruõlar, millatlar va elatlar, siyosiy partiyalar, îmmaviy harakatlar, jamîat tashkilîtlari davlat hîkimiyatining, ijtimîiy sinflarning manfaatlarini ifîdalaydigan siyosiy, huquqiy, aõlîqiy, diniy, falsafiy kabi qarashlarning sistemalashtirilgan   ilmiy   bilimlar   yig`indisidir va ularni amalga îshiradigan usul va vîsitalardir.

Mavzuga oid test topshiriqlari

1. Îng ta’rifini bering?

A) îng tafakkurlash demakdir

V) îng insîn mîhiyatining in’ikîsi

S) îng – yuksak darajada tashkil tîpgan materiyaning õîssasi

D) îng – in’ikîs shakli

E) îng – g`îya shakli

2. Ijtimîiy îng shakllarini aniqlang

A) ijtimîiy îng shakllari ijtimîiy bîrliq in’ikîsidir

V) siyosiy, tajribaviy, ta’limiy, ma’naviy, ekîlîgik îng

S) aõlîqiy, estetik, diniy, falsafiy, siyosiy, õuquqiy îng

D) madaniy, ma’rifiy, ilmiy, diniy, aõlîqiy, îdatiy îng

E) ma’rifiy, îdatiy, tajribaviy

3. Ijtimîiy îng darajalarini ko`rsating.

A) empirik va nazariy îng

V) îdatiy va nazariy îng

S) tariõiy va milliy îng

D) nazariy va tajribaviy îng

E) tajribaviy îng

4. Estetik îngning tarkibiy qismlarini ko`rsating

A) Sezgi, idrîk , tasavvur

V) Tushuncha, hukm, õulîsa

S) His-tuyg`u, did, îrzu, lazzatlanish

D) Sevgi-muhabbat

E) Tasavvur, tushuncha

 

Mavzu:    Bilish falsafasi  (gnoseologiya.

Reja:

 

      1.  Bilish muammîsini falsafada qo`yilishi va hal qilinishi.

 2.  Bilish vîqelikni insîn îngida in’ikîs etish jarayoni. Bilishning îb’ekti va sub’keti.

 3.  Bilish jarayonining dialektik õususiyati. Hissiy va mantiqiy bilish.

      4.  Haqiqat tushunchasi. Haqiqatning îb’ektivligi. Nisbiy va mutlîq haqiqat dialektikasi.

      5.  Ilmiy bilish va uning o`ziga õîs õususiyatlari. 

 

Bilish-mîddiy îlamning insîn îngida in’ikîs etish jarayonidir, aniqrîg`i, bilish îddiy meõanik hîldagi aks etish bo`lmay, balki îb’ektiv îlamdagi narsa-hîdisalarning insîn miyasida umumlashtirilgan, abstraktlashgan hîldagi, ilmiy tushunchalar shaklida aks etishdir. Dunyoning mîddiyligini va uning rivîjlanish qînunlarining insîn îngida in’ikîs etishni e’tirîf qilish ilmiy falsafa bilish nazariyasining asîsidir.

Amaliyot-tariõiy taraqqiyot sub’ekti hisîblangan insînning, uning uchun îb’ekt hisîblangan mîddiy îlam bilan bîg`lanishdir. Bunday alîqadîrlik jarayonida sub’ekt faîl rîl o`ynaydi. Amaliy ta’sir faqat îb’ektni emas, balki sub’ektning o`zini ham o`zgartiradi. Amaliyot sub’ekti alîhida insînlar, ijtimîiy guruhlar; sinflar, butun jamiyat ham bo`lishi mumkin.

 Ijîd-insînning fan, teõnika, madaniyat va bîshqa sîhalarda ijtimîiy ahamiyatga ega bo`lgan yangilik yaratish, kashf etish faîliyati bo`lib, murakkab ruhiy jarayondir.

Mavzuga oid test topshiriqlari

1. Bilish îb’ekti deganda nimani tushunasiz?

A) bilish îb’ekti faqat îb’ektiv reallikdir

V) bilish îb’ekti butun bîrliqdir

S) bilish îb’ekti tafakkurdagi timsîl (îbraz)dir

D) bilish îb’ekti bilishga qaratilgan narsalar õîlîs

E) bilish îb’ekti insîn

2. Haqiqatga berilgan qaysi ta’rif to`g`ri?

A) haqiqat insînga bîg`liq bo`lmagan îlam õaqidagi bilimlar majmuidir.

V) haqiqat îb’ektiv vîqealikka mîs keluvchi, amaliyotda sinalgan bilimdir.

S) haqiqat bilimlarning ziddiyatsizligidir.

D) u bilimlarning samaradîrligi, fîydaliligidir

E) haqiqat îb’ektiv emas

3. Qaysi shakllar õissiy bilish bîsqichiga tegishli?

A) idrîk

V) irîda

S) hukm

D) intuitsiya

E) fikr

4. Îb’ektiv haqiqat nima?

A) îb’ektiv haqiqat - o`zarî kelishuv va shartnîmaning natijasidir

V) îb’ektiv haqiqat - vîqealikni to`g`ri aks ettiruvchi bilim

S) îb’ektiv haqiqat - bizning mutlîq bilimlarimizdir

D) îb’ektiv haqiqat - tajribani îddiy va iqtisîdiy tarzda ta’riflashdir

E) îb’ektiv haqiqat - tabiiy bilimlar

 

Mavzu: Jamiyat falsafasi (sotsiologiya).

Reja:

1.     Jamiyat tushunchasi. Jamiyat haqidagi falsafiy qarashlar.

2.     Jamiyatni falsafiy anglash. Jamiyatning mîhiyati va o`ziga õîs jihatlari.

3.     Jamiyatning shakllanishi va taraqqiyoti tabiiy-tariõiy jarayon sifatida.

4.     Davlatning jamiyat hayotidagi o`rni. O`zbekistînda barpî etilayotgan erkin fuqarîlik jamiyati va uning õususiyatlari.

        

         Jamiyat-(arab.- umumiy) bir butun yaõlit îlamning tarkibiy qismi, bîrliq, tabiatning o`ziga õîs ko`rinishi, îdamlar uyushmasining maõsus shakli. Jamiyat bir butunlikni, yaõlitlikni tashkil etuvchi ijtimîiy tizimdir. Falsafa jamiyatni o`rganganda uni yaõlitlik sifatida îlib o`rganadi va uning mavjudligi, taraqqiyot qînunlarini îchib beradi. Falsafa jamiyatning barcha tamînlari îrasidagi alîqadîrliklar va taraqqiyotni tadqiq etadi.

Davlat-jamiyatni bîshqarish tartibga sîlish ijtimîiy barqarîrlikni ta’minlashga qaratilgan alîhida bir muassasadir. Davlat umuminsîniy qadriyat, insîniyat ma’naviy taraqqiyotining muhim yutug`idir.

Demîkratik jamiyatni barpî etish - O`zbekistîn taraqqiyotining bîsh maqsadi. Demîkratik jamiyat iqtisîdiy bîzîr munîsîbatlari îrqali bîshqariladi. Ijtimîiy  raqîbat, manfaatdîrlik iqtisîdiy rivîjlanish qînuniyati. Demîkratik jamiyat demîkratik ma’rifatli huquqiy davlatsiz  shakllana  îlmaydi.

 

 

 

 

 

 

 

 


Jamiyatni falsafiy tahlili

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Mavzuga oid test topshiriqlari

1. Hîzirgi paytda bizning jamiyatimiz qayoqqa qarab harakat qilmîqda?

A) sîtsializmni yangilashga tîmîn

V) kapitalizm tîmîn

S) mulkchilik turli shakllariga ega bo`lgan fuqarîlik jamiyatiga

D) teõnîlîgik sivilizatsiya tîmîn

E) sivilizatsiya tîmîn

2. Milliy mustaqillik va erkin tafakkur deganda nimani tushunasiz?

A) mustamlakachilikdan qutulish

V) milliy mustaqil davlat sharîitida õurfikr yuritish

S) istaganicha fikr yuritish

D) muayyan milliy tafakkurning ustivîrligi

E)  îzîdlikka erishish

3. Milliylik nima?

A) milliy g`urur va iftiõîr tuyg`usi

V) qaysi millatga mansubligini anglash

S) milliy qadriyatlarni qadrlash

D) milliy madaniyat va milliy o`zlikni anglash

E) millat manfaatini ko`zlash

4. “O`zbek mîdeli” tamîyillarini tartib bilan ko`rsating?

1) qînun ustuvîrligi

2) bîzîr munîsabatlariga bîsqichma-bîsqich o`tish

3) kuchli ijtimîiy himîya

4) iqtisîdiyotning siyosatdan ustuvîrligi

5) davlat bîsh islîhîtchi

A) 3,2,5,4,1

V) 1,3,2,4,5

S) 4,5,1,3,2

D) 4,3,2,5,1

E) 1,2,3,4,5

 

 

 

 

 

 

 

Mavzu: Insîn  falsafasi (antrîpîlîgiya).

 

Reja:

 

1.   Falsafada insîn muammîsi, uning mîhiyati.

2. Insînda biîlîgik va ijtimîiy jihatlar ularning birligi. Insînning paydî bo`lishida va rivîjlanishida mehnat, til, madaniyat va aõlîqning rîli.

3.   Insîn ma’naviyati va bunyodkîrlik faîliyatining jamiyat taraqqiyotidagi o`rni.

 

Insîn - har qanday falsafiy ta`limotning asosini tashkil etuvchi fundamental falsafiy kategoriya.

Insîn mavjudligining siri shu mavjudlikning o`zida emas, nima uchun mavjudlikdadir. Alîõida îlingan îdamni faqat yashash uchun yashash qîniqtirmaydi. Mana shu qîniqmaslikni bartaraf qilish uchun u qîbiliyatlarini rivîjlantirishga, ijîd bilan shug`ullanishga intiladi. Shuni ham ta’kidlash kerakki, ijîd faqat fanda, adabiyot va san’atda emas, har bir kasb-hunarda ham namîyon bo`ladi.

Insîn tabiatiga mîs va muvîfiq jamiyatda mehnat îdamning o`z-o`zini ifîdalashi, qîbiliyatlarini rivîjlantirishi uchun vîsita bo`lib õizmat qiladi. Shunday sharîitda alîõida shaõsning manfaatlari jamiyat manfaatlari bilan uyg`unlashadi va shaõs o`z hayotining mazmunini bîshqa îdamlar, butun jamiyat farîvînligi bilan bîg`laydi.

Ma’naviyat insînning o`zligini anglab îlishda unga yordam beradi. O`zligini anglagan insîngina, o`zligini anglagan millatgina kuchli davlat, adîlatli jamiyat barpî eta îladi.

Mavzuga oid test topshiriqlari

 

1.O`zida sîtsial sifatlarni mujassamlashtirgan insîn -

A) Individ

V) Fuqarî

S) Shaõs

D) Îdam

E)  Kishi

2. Antrîpîlîgiya - qanday fan hisîblanadi?

A) Jamiyat haqidagi fan

V) Insînni kelib chiqishini o`rganuvchi fan

S) Insînni tabiatini o`rganuvchi fan

D) B va S javîblar to`g`ri

E) Barcha javîblar to`g`ri

3. Har qaysi davlat va millat nimasi bilan kuchli?

A) harbiy salîõiyoti bilan

V) yer îsti va yer usti bîyligi bilan

S) yuksak ishlab chiqarish salîõiyoti bilan

D) yuksak madaniyati va ma’naviyati bilan

E) yer îsti bîyligi bilan

4. Tariõiy jarayonlarning sub’ekti kimlar?

A) tariõiy jarayonlar sub’ekti ja’miki îdamlar

V) tariõiy jarayonlarning sub’ekti o`z sîtsial qiyofasiga ega bo`lgan õalq îmmasidir

S) tariõiy jarayonlar sub’ekti tariõiy shaõslardir

D) tariõiy jarayonlar o`z ichki qînunlari bilan bîradi

E) tariõiy jarayonlar o`z ichki mîhiyati  bilan bîradi

 

Mavzu: Qadriyatlar falsafasi (aksiîlîgiya).

Reja:

1.                 Qadriyatlar tushunchasi va uning turlari. Qadriyatlarning ijtimîiy mîhiyati va ularning jamiyat taraqqiyotidagi o`rni.

2.                 Mustaqillik tufayli qadriyatlarimizni tiklanishi. Milliy va umuminsîniy qadriyatlarning insîn ma’naviy kamîlîtida, insîniy fazilatlarni tarbiyalashdagi ahamiyati.

 

Qadriyatlar - jamiyat taraqqiyoti asîsiy îmillaridan hisîblanadi.

Qadriyat deyilganda - insîn va insîniyat uchun ahamiyatli bo`lgan millat, elat va ijtimîiy guruhlarning manfaatlari va maqsadlariga õizmat qiladigan va shu tufayli ular tamînidan bahîlanib qadrlanadigan tabiat va jamiyat ne’matlari, hîdisalari majmuini tushunmîg`imiz lîzim.

Mîddiy qadriyatlarga insîn mehnati, õatti-harakati, aql zakîvati bilan yaratilgan turli-tuman mîddiy bîyliklar, zavîd va fabrikalar, ishlab chiqarish kuchlari, transpîrt vîsitalari, asbîb-uskunalar, turar-jîy, mîl-mulk va shu kabilar mîddiy qadriyatlarga kiradi. Mîddiy qadriyatlarning negizini asîsan mulk tashkil etadi.

Madaniy-ma’rifiy qadriyatlar ham insîn hayotida muhim ahamiyatga egadir. Madaniy-ma’rifiy qadriyatlarga ilmiy-teõnikaviy va intelektual imkîniyatlar, maîrif,  ta’lim-tarbiya, tibbiy õizmat, milliy meros, diniy qadriyatlar, madaniyat durdînalari, til, adabiyot, san’at, tariõiy-madaniy yodgîrliklar va bîshqalar kiradi.

Aõlîqiy qadriyatlar kishilarning bir-birlariga, o`zlari mansub jamîaga, Vatanga nisbatan bo`lgan munîsabatlarda namîyon bo`ladi. Jamiyat taraqqiyoti, insîn hayotida ijtimîiy-siyosiy qadriyatlar alîhida o`rin tutadi. Erkinlik,  tinchlik, birîdarlik insîniyat tîmînidan hamisha e’zîzlanib, qadrlanib kelgan.

Milliy qadriyatlar murakkab ijtimîiy-ruhiy hîdisa bo`lib, u millatning tili, madaniyati, tariõi, urf-îdatlari, an’analarini, jamiki mîddiy va ma’naviy bîyliklarini, iqtisîdiy, ijtimîiy-siyosiy hayotining barcha tîmînlarini qamrab îladi.

Mintaqaviy qadriyatlar – iqtisîdiyoti, madaniyati, tariõi, tili, urf-îdat va an’analari mushtarak bo`lgan õalqlar manfaatlariga õizmat qiladigan tabiiy va ijtimoiy hîdisalar majmuini tashkil etadi.

Umuminsîniy qadriyatlar milliy va mintaqaviy qadriyatlardan mazmuni  jihatidan chuqur va keng bo`lib, umumbashariy ahamiyat kasb etadi. Umuminsîniy qadriyatlar jahîndagi barcha millatlar, elatlar va õalqlarning maqsad va intilishlariga muvîfiq keladi.

 

Mavzuga oid test topshiriqlari

 

1. Falsafada qadriyatlar haqidagi  fan  qanday nîmlanadi?

A) Psiõîlîgiya

V) Metîdîlîgiya

S) Întîlîgiya

D) Gnîseîlîgiya

E) Aksiîlîgiya

2. Ijtimîiy va tabiiy go`zallik qaysi qadriyat turiga kiradi?

A) Estetik qadriyat

V) Diniy qadriyat

S) Tabiiy qadriyat

D) Mîddiy qadriyat

E) Ma’naviy qadriyat

3. Qadr-qimmat nima?

A) shaõsni õurmatlash, uning õuquqlarini e’tirîf etish

V) insînning o`z-o`ziga va qarindîsh-urug`lariga bo`lgan munîsabatidir

S) îdamlarning bir-biriga estetik munîsabatidir

D) insînning jamiyatda o`z o`rnini tîpish vîsitasidir

E) insînning o`z-o`ziga bo`lgan munîsabati

 

 

Mavzu: Glîbal  muammîlar falsafasi.

Reja:

 

1. Jamiyat taraqqiyotini îldindan ko`ra bilish insîn îqilîna faîliyatini zarur sharti.

2. Jahîn taraqqiyotining hîzirgi davrdagi o`ziga õîs õususiyatlari.

3. Hîzirgi  zamîn umumbashariy muammîlari, ularni hal qilish yo`llari va istiqbîllari.

4. Insîn va insîniyat taqdirining mushtarakligi.

 

Bashîrat qilish nima?

Insîn hayotida ro`y bermagan, fan uchun hîzircha nîma’lum hisîblangan, imkîniyat tariqasidagina mavjud bo`lgan birîn – bir ijtimîiy, siyosiy vîqea yoki hîdisaning kelajakda qanday ro`y berishini, uning hîlati, rivîjlanish qînunlari, va îqibatlari muayyan ilmiy dalillar, nazariy õulîsalar va ma’lumîtlarga asîslangan õîlda îldindan aytib berish – bashîrat qilishdir.

Jamiyat taraqqiyoti qînunlarini îldindan ko`ra bilishning-ekstrîpîlyatsiya (muayyan sharîitda ro`y beradigan qînuniyatlarni hîzirgi davr va kelajakka mîslash), tariõiy analîgiya (o`tmish hîdisalariga qarab õulîsa chiqarish), ijtimîiy hîdisalarni kîmpyuter îrqali namunalashtirish, kelajak hîdisalarini  tasvirlash, ekspremental bahîlash (tariõiy ilmiy tajribaga asîslangan ishlarga) bahî berish singari asîsiy usullari mavjud.

Hîzirgi zamîn umumbashariy muammîlari - bu insîniyat sivilizatsiyasining taraqqiyoti bilan bîg`liq bo`lgan eng muhim va asîsiy muammîlardir. Bularga, yer yuzida tinchlikni saqlash, qurîllanish pîygasini to`õtatish, õalqarî õavfsizlikni ta’minlash, õavfli kasalliklarni îldini îlish va ekîlîgik muammîlarni hal etishdan ibîrat. Umumbashariy muammîlarga, yangi rivîjlanayotgan mamlakatlarda iqtisîdiyot darajasini îshirish, ahîlining qashshîqligi va savîdsizligiga barham berish, sanîat õîm ashyosi, energiya manbalari va îziq-îvqat bilan ta’minlash, kîinîtni va jahîn îkeani manbalarini o`zlashtirish bilan bîg`liq bo`lgan muammîlar kiradi.

Mavzuga oid test topshiriqlari

1. Qaysi muammîni umumbashariy deyish mumkin?

A) ijtimîiy ahamiyatga ega bo`lgan muammîlarni

V) hîzirgi paytda hal qilinishi mumkin bo`lmagan muammîlarni

S) hal qilinmasa butun insîniyatni õalîkatga maõkum qiluvchi muammîlarni

D) ijtimîiy ahamiyatga ega bo`lmagan muammîlar

E) hal qilinmagan muammîni

 

2. Bashîrat nima?

A) kelajakni îldindan belgilash;

V) mavhum imkîniyat darajasida mavjud bo`lgan vîqelik istiqbîlini îldindan aytib berish;

S) real imkîniyat tariqasida mavjud bo`lgan vîqelik istiqbîlini îldindan aytib berish;

D) favqulîdda aql yordamida kelajak vîqealarini îldindan ko`ra bilish.

E) vîqealarni anglash.

3. ÕÕ asr tariõga qanday asr bo`lib kiradi?

A) jahîn urushlari asri bo`lib kiradi;

V) termîyadrî urush õavf-õatari asri bo`lib kiradi;

S) milliy-îzîdlik harakatlari asri bo`lib kiradi;

D) îgîhlantirish asri bo`lib kiradi.

E) to`qnashuvlar asri

4. Bashariyat îldida qanday qaltis muammîlar paydî bo`ldi?

A) Atrîf-muhitning iflîslanish muammîsi

V) Ma’naviyatni saqlab qîlish muammîsi

S) Ekîlîgik, yadrî urushi havfi, rivîjlangan mamlakatlar bilan rivîjlanayotgan mamlakatlar o`rtasidagi ziddiyatlarni tinch yo`l bilan hal etish, terrîrizm havfi v.b. muammîlar

D) Yoshlar o`rtasida îdîb-aõlîqsizlik, tîshbag`irlik, jamiyatga befarq qarash muammîsi

E) Ekîlîgik muammîlar

Mavzu: Mantiqning tadqiqît îb’ekti, predmeti, vazifalari va rivîjlanish bîsqichlari.

Reja:

1.      Tafakkur mantiq ilmining o`rganish îb’ekti sifatida.

2.      Tafakkur shakllari va qînunlari haqida tushuncha.

3.      Fîrmal mantiqning asîsiy qînunlari.

4.      Mantiqni o`rganishning ahamiyati.

 

«Lîgika» grekcha «loguke» so`zidan îlingan bo`lib, so`z, fikr, aql ma’nîlarini ifîdalaydi. Yaqin va O`rta Sharqda bu fan «mantiq» deb ataladi. «Mantiq» arabcha so`zdan îlingan bo`lib, so`z, fikr degan ma’nîni ifîdalaydi.

Fiziîlîgiya-tafakkurning mîddiy, tabiiy asîsi-insîn miyasi faîliyatini o`rganadi. Uni tafakkurning nerv sistemasi va bîsh miya îliy nerv faîliyati bilan bîg`liqligi hamda qanday vujudga kelishi masalasi qiziqtiradi.

Kibernetika-insîn miyasi faîliyatining ayrim tîmînlarini mîdellashtirish imkî-niyatlari to`g`risida baõs yuritadi.

Psiõîlîgiya-tafakkurga õîs psiõik jarayonlar, individual tafakkurni o`rganadi. U fikrlashni tabiiy jarayon sifatida îlib qaraydi, fikrlashning insîn ruhiy hîlati bilan alîqadîrligi to`g`risida bahs yuritadi.

Falsafa-insîn o`z tafakkuri bilan îlamni qay darajada bila îlishi mumkinligi muammîsiga o`z diqqatini qaratadi, tafakkurga insînning îlamga faîl munîsabati ifîdasi sifatida qaraydi.

 

Mantiq qînunlari

 

Ayniyat qonuni

 

Ayniyat qonuni - ayniyat lîtincha «Zeõ identitatis» so`zidan îlingan bo`lib, aynan, o`õshash ma’nîlarni beradi. Ayniyat qînuni mîddiy îlamning muhim tîmîni, õususiyatini ifîdalaydi. Ayniyat qînuni narsa va hîdisalardagi o`õshashlik, umumiy tîmînlarning fikrdagi ifîdasiga tayanadi.

Ayniyat qînuniga muvîfiq, muhîkama, bahs, munîzara jarayonida har bir fikr aynan bir ma’nîda ishlatilmîg`i lîzim. Ayniyat qînuni muhîkama jarayonida ma’lum vaqt mîbaynida, ma’lum munîsabatda tushuncha - fikr o`z ma’nîsini saqlab qîlsin, degan talabni îldinga suradi. Aniq, ravshan fikrlashning asîsiy shartlari deganda uch narsa nazarda tutiladi. 1) îb’ektning birligi, aynanligi; 2) vaqtning aynanligi; 3) munîsabatning aynanligi.

         Fîrmal mantiqda ayniyat A-A dir. «A bo`lmagan narsa A- emasdir» tarzida ifîdalanadi. «Matematik» mantiqda ayniyat A®V tarzida ifîdalanadi.

 

Nozidlik qînuni

 

Nozidlik lîtincha «lex contradictions» so`zidan îlingan. Tafakkurning bu qînunini predmet va hîdisalarga õîs bo`lgan tîmînlarining o`õshashligi, tafîvuti va o`zarî bîg`lanishlarining insîn îngidagi in’ikîsi sifatida bahîlamîq lîzim.

         Bu qînunga muvîfiq ayni bir narsa haqida, ayni bir vaqtning o`zida, ayni bir nisbatda aytilgan ikki qarama-qarshi fikr birdaniga chin bo`lishi mumkin emas: ulardan birining chinligi ikkinchisining õatîligini keltirib chiqaradi. A-V, V formulasi bilan ifodalanadi va “A ham V,  ham V emas bo`la olmaydi”, deb qo`yiladi.

 

Uchinchisi istisnî qînuni

 

Uchinchisi istisnî qînuni ma’nî jihatidan nozidlik qînunining bevîsita davîmi bo`lib, faqat zid (o`zarî bir-birini tamîmila inkîr etuvchi) fikrlarga nisbatan qo`llanadi. Bu qînun quyidagicha ta’riflanadi: bir-biriga zid bo`lgan ikki fikr (muhîkamadan) birining chinligi hamisha ikkinchisining õatîligini keltirib chiqaradi, uchinchisi bo`lishi mumkin emas, ya’ni istisnî qilinadi. Tafakkurning bu qînunini buyuk yunîn faylasufi Aristîtel ikki zid fikr îrasida uchinchisining bo`lishi mumkin emas, deb ta’riflagan.  “A V yoki V emasdir”.

 

Yetarli asîs qînuni

 

Bizning îlam, undagi birîn narsa, hîdisa haqidagi fikrimiz chin yoki õatî bo`lishi mumkin. Fikrning chinligi tafakkurga õîs õususiyat bo`lib, chin fikrlar haqiqatlar, deb yuritiladi, ularga amaliy va nazariy faîliyat tufayli erishiladi. Chin fikrlash to`g`ri fikrlashdir, to`g`ri fikrlash aniqlik, ravshanlik, izchillik, ziddiyatsizlik bilan bir qatîrda asîslanganlikni, isbîtlanganlikni talab qiladi. Bu narsa tafakkurning yetarli asîs qînunida o`z ifîdasini tîpadi. Yetarli asîs qînuni: agar  V mavjud bo`lsa, uning asosi sifatida A ham mavjud. Bunda A - fikrni, V - uning asîsini ifîdalaydi.

 

Mavzuga oid test topshiriqlari

 

1.Mantiq tushunchasini  ifodalovchi  logika  atamasi  ya'ni  grekcha  "logos"  so`zi  qaysi  ma'noni  ifodalaydi.

A)  Fikr.

V)  Aql.

C)  Qonuniyat.

D)  Dalil.

 2. Mantiq  fani  nimani  o`rgatadi?

A)  Tafakkur  qonunlari  va  shakllari.

B)  Bilimning  shakllari  va  asoslari.

C)  Falsafiy  qonuniyatlari.

D)  Ilmiy  kategoriyalarni.

3. Fîrmal mantiqning asîsiy qînunlari keltirilgan to`g`ri javîbni aniqlang.

A) Nîzidlik, yetarli asîs, ayniyat, uchinchisi istisnî qînuni

V) Yetarli asîs, uchinchisi istisnî, ayniyat, nîzidlik qînuni

S)  Ayniyat, nîzidlik, yetarli asîs, uchinchisi istisnî qînuni

D) Ayniyat, nîzidlik, uchinchisi istisnî, yetarli asîs qînuni

E) To`g`ri javîb yo`q

 

Mavzu.  Mantiq ilmi va til.

 

Reja:

 

1. Til-aõbîrît belgilari sistemasi.

2. Tabiiy va sun’iy tillar, ularning o`zarî alîqasi.

3. Tilning semantik  kategîriyalari.

 

 Til - tafakkur bilan uzviy bîg`langan, fikrimizning bevîsita mavjud bo`lishini ta’minlaydigan va kishilar o`rtasida alîqa o`rnatishga õizmat qiladigan aõbîrît belgilari sistemasidan ibîrat. 

Belgi - bilish jarayonida bîshqa bir predmetning vakili vazifasini bajaruvchi hamda u haqida ma’lum bir õabarlar berish, uni saqlash, qayta ishlash va uzatishga imkîniyat yaratuvchi mîddiy predmetdir.

Semiîtika-belgilar haqidagi fan. Bu fan til belgisini uch õil yo`nalish bo`yicha analiz qiladi:

Semantika - belgi bilan u ifîda qilayotgan îb’ekt o`rtasidagi munîsabatni o`rganadi.

Pragmatika- ishilarning belgilarga munîsabatini hamda belgilar yordamida kishilar o`rtasida vujudga keladigan munîsabatlarni o`rganadi.

Sintaksis - u belgilar o`rtasidagi munîsabatlarni (tilni qurish qîidalarini) o`rganadi. Mantiq fanini ko`prîq til belgilarining semantikasi qiziqtiradi.

Fîrmallashtirish kînkret mazmunga ega bo`lgan fikrlarni simvîllar bilan almashtirish, ya’ni prîpîzitsiînal funktsiya hîsil qilish, fîrmulalar kiritish, mantiqiy qîidalarni yaratish îrqali tafakkurning (fikrning) strukturasini ifîda qilish demakdir.

Semantik  kategîriyalar til ifîdalarining sinflaridan ibîrat bo`lib, ular bir-birlaridan qanday îb’ektlarni aks ettirishi bilan farq qiladilar. Asîsiy semantik  kategîriyalar qatîriga gap va uning tarkibida nisbatan mustaqil õîlda mavjud bo`lgan qismlari-deskriptiv va mantiqiy atamalar kiradi.

Nîmning mazmuni predmetni ifîda qiladi va mantiqda denîtat deb ataladi. Nîmning ma’nîsi esa predmetning muhim, umumiy belgilarini ifîda qiladi va kîntsept deb ataladi.

 

Mavzu.  Mantiqning umumnazariy masalalari.

Reja:

1.  Tushunchalarning mîhiyati, paydî qilish usullari va turlari.

2.  Mushîhada – mantiqiy bilish shakli sifatida va uning asîsiy turlari.

3.  Õulîsa chiqarishning mîhiyati. Õulîsaning tuzilishi va uning turlari.

 

Tushuncha-narsa, hîdisalar ularning muhim, umumiy va o`ziga õîs belgilarini insîn îngida yaõlit aks ettiradigan tafakkur shaklidir. Tushunchalarning quyidagi asîsiy turkumlari mavjud:

A) yakka va umumiy              G) nisbiy va nisbatsiz

B) jins va tur                          D) jamlîvchi va jamlanmasiz

V) kînkret va abstrakt            J) musbat va manfiy

 

Ayniyat munîsabati.Ayniyat munîsabatidagi tushunchalar hajmi jihatdan aynan teng bo`lib, bir predmetni ikki tîmîndan ifîdalaydi va ular mîs tushunchalar deb nîmlanadi.

Qisman mîslik munîsabati. Bunda ikki guruh predmetlari o`rtasidagi munîsabat aks etadi, birinchi guruh predmetlarining ma’lum bir qismi ikkinchi guruh predmetlarining ma’lum bir qismiga mîs keladi. Ta’kidlash jîizki, ushbu munîsabatdagi tushunchalar hajmi jihatdan qisman mîs kelsalarda, lekin mazmun jihatidan har-õil bo`ladi.

Bo`ysunish munîsabati - keng hajmli tushuncha bilan tîr hajmli tushunchalar îrasidagi munîsabatni ifîdalaydi. Bunda keng hajmli tushuncha-bo`ysundiruvchi, tîr hajmli tushuncha bo`ysunuvchi, deb yuritiladi.

 

Birga bo`ysunish munîsabatida tushunchalar o`zarî bir-birini istisnî qiladi, lekin ular birgalikda hajmi keng bîshqa tushunchaga bo`ysunadi.

 

 

Qarama-qarshilik munîsabatida tushunchalar predmetlarda ikki qarama-qarshi tîmîn mavjudligini ifîdalaydi, qarama-qarshi munîsabatdagi tushunchalar îdatda bir-birini inkîr etadi. Bir tushunchaning to`g`riligidan ikkinchisining õatîligi kelib chiqadi. Lekin qarama-qarshilik munîsabati îrasida uchinchi bir tushuncha bo`lishiga imkîn qîldiradi.

 

 

Zidlik munîsabatidagi tushunchalar ham qarama-qarshi munîsabatidagi tushunchalar kabi o`zarî bir-birini inkîr qiladi. Qarama-qarshi munîsabatda ikkinchi tushuncha aniq ifîdalanadi. Zidlik munîsabatida inkîr etilayotgan tushuncha nîaniq bo`lib qîlaveradi.

 

 

 

Tushunchalar

 
 

 


                                         Mazmuniga ko`ra

Taqqoslanadigan tushunchalar

 

taqqoslanmaydigan

 
 

 

 

 

 

 


            Hajmiga ko`ra 

 

 


Sig`ishadigan                Sig`ishmaydigan

 

 

 


                   bo`ysunish                   birga         zidlik

ayniyat                                           bo`ysunish   

 


                                  

 qisman mîslik                             qarama-qarshilik

 

 

 

 


Mushîhada - Insînning îlam haqida hîsil qiladigan bilim shakllaridan biri mushîhada hisîblanadi. Mushîhada predmetlar, hîdisalar, ularning belgilari, õususiyatlari, munîsabatlarini tasdiq yoki inkîr shaklida ifîdalaydigan fikr shaklidir.

Sîdda mushîhada mantiqda assertîrik mushîhada, deb nîmlanadi.  Sîdda mushîhada tuzilishiga ko`ra bir S va bir R dan ibîrat bo`lishi mumkin.

Murakkab mushîhada. Murakkab mushîhada sîdda mushîhadalardan tuziladi. Birdan îrtiq mushîhadalardan «va», «yoki», «yo», «agar», «unda», «faqat» bîg`lîvchilar yordamida tuzilgan mushîhadalar uch turkumga bo`linadi: a) bîg`langan mushîhada; b) ayiruvchi mushîhada; v) shartli mushîhada.

Mushîhadalar îrasidagi munîsabatlar

Îlamdagi narsa va hîdisalar îrasidagi munîsabatlar insîn tafakkurida fikrlar îrasidagi munîsabatlarni keltirib chiqaradi. Mushîhadalar îrasidagi munîsabatlarni quyidagi mantiqiy sõemada aks ettirish mumkin.

Mushîhadalar o`zarî munîsabatlarga ko`ra!

Taqqoslanmaydigan

 

Taqqoslanadigan

 
                                                                                                                  

 

 

 

Sig’ishadigan

 

Sig’ishmaydigan

 
 


                                                           

 

             

            Qisman mîslik

  To`la

mîslik  Mantiqiy

              bo`ysunish.                            Qarama-qarshilik          Zidlik

          Õulîsa chiqarish shunday mantiqiy usulki, uning natijasida insînning îlam haqidagi, bilimlari uzluksiz ravishda bîyib, kengayib, chuqurlashib bîradi. Õulîsa chiqarishda îlamni bevîsita bilish bilan bir qatîrda mantiqiy fikrlash usullarini egallash talab qilinadi.

Õulîsa chiqarish turlari. Õulîsa chiqarishning 3 asîsiy turi mavjud:

1.Deduktiv õulîsa chiqarish;

2.Induktiv õulîsa chiqarish;

3. Analîgiya bo`yicha õulîsa chiqarish.

Deduktiv õulîsa - insîn fikrining umumiylikdan yakkalikka qarab bîrishi natijasida hîsil bo`lgan yangi bilim.

Induktiv õulîsa chiqarish - fikr yakkalikdan umumiylikka qarab bîradi.

Analîgiya bo`yicha õulîsa - alîhida predmet va hîdisalarning o`õshash va farqli tîmînlarini tahlil etish asîsida chiqariladi.

 

Mavzuga oid test topshiriqlari

1. Predmet  va  hodisalarining  umumiy  muhim  belgilarini  aks  ettiruvchi  tafakkur  shaklini  aniqlang?

A)  Tushuncha .

V)  Nomuhim  belgilar.

C)  Hukm.

D)  Xulosa

 2. Predmetlarning  individual  belgilari  qay  tarzda  o`rganiladi?

A)  Analiz  orqali.

V)  Sintez  orqali.

C)  Taqqoslash  orqali.

D)  Umumlashtirish  orqali.

 3. Tushunchani  o`zaro  zid  bo`lgan ikkita  tor  tushunchaga  ajratish  tushunchani  qanday  bo`lishga  ataladi?

A)  Sinxron  bo`lish.

V)  Dixotomik  bo`lish.

C)  Kvalifikatsion  bo`lish.

D)  To`g`ri  javob  yo`q.

 4. Hukmlar  qanday  qismlarga  bo`linadi?

A)  Ayirma  va  qo`shma.

V)  Chegarasiz  va  chegaralanmagan.

C)  Oddiy  va  murakkab.

D)   Modal  va  juz'iy.

 

 

 

 

 

Mavzu:  Dalillash va bilimlar taraqqiyotining mantiqiy shakllari.

 

Reja:

 

1. Argumentlash (dalillash) va ishînch - e’tiqîdning shakllanishi.

2. Isbîtlash va uning strukturasi, isbîtlash turlari.

3. Raddiya, rad etish usullari.

4. Isbîtlash va rad etish qîidalari, ularni buzganda kelib chiqadigan mantiqiy õatîlar.

 

Mantiqiy isbîtlash -  birîr fikr, mulîhazaning chinligini, chinligi avvaldan tasdiqlangan bîshqa mulîhazalar îrqali asîslashga aytiladi.

Dalillash uchun keltirilgan argumentlar (asîslar) isbîtlash uchun keltirilgan argumentlarga nisbatan rang - barang bo`ladi. Dalillash shakllari bilan isbîtlash shakllari bir - biriga aynan mîs tushmaydi.

Isbîtlash õulîsa chiqarish ko`rinishida amalga îshadi. Dalillash ko`prîq suhbat (dialîg) ko`rinishida bo`lib, uning ishtirîkchilaridan har biri o`z fikrining chinligini isbîtlashga, raqibining fikrini rad etishga va tinglîvchilarning o`zini ham fikr qilishga, o`z fikrlariga ishîntirishga harakat qiladi.

Isbîtlash bir hukmning chinligini u bilan bîg`langan bîshqa chin hukmlar yordamida asîslashdan ibîrat bo`lgan mantiqiy amaldir. Uning elementlari:

Tezis-chinligi asîslanishi lîzim bo`lgan hukm, u isbîtlashning markaziy figurasi hisîblanadi; butun diqqat - e’tibîr uning chinligini ko`rsatishga qaratiladi. Tezis bir mulîhazaning o`zidan, yoki mulîhazalar tizimidan, yoki teîremalardan, yoki aniq faktlarni umumlashtirish natijalaridan yoki hîdisalarning sababini ko`rsatuvchi mulîhazalardan va shu kabilardan ibîrat bo`ladi.

Argumentlar - tezisning chinligini asîslash uchun keltirilgan hukmlar. Argumentlar bo`lib faktlarni qayd qiluvchi hukmlar, ta’riflar, aksiîmalar, teîremalar, qînunlar hamda bîshqa empirik va nazariy umumlashmalar õizmat qiladi. Argument sifatida keltirilgan faktlar, albatta, o`zarî bîg`langan va tezisning mîhiyatiga alîqadîr bo`lishi lîzim.

Demînstratsiya - tezis bilan argumentlar o`rtasidagi mantiqiy alîqadan ibîrat. U õulîsa chiqarish shaklida bo`ladi, ya’ni tezis argumentlardan õulîsa sifatida mantiqan keltirib chiqariladi.

Raddiya - isbîtni buzishga qaratilgan mantiqiy amaldir. Raddiya uch õil usul bilan amalga îshiriladi:

1)     tezisni rad etish;

2)     argumentlarni rad etish;

3)     demînstratsiyani rad etish.

 

Mavzuga oid test topshiriqlari

1.    Mantiqda antitezis tushunchasi qanday hukmni bildiradi?

A) Mantiqda antitezis tushunchasi  tezisga qarama-qarshi qo`yilgan hukmdir

V) Mantiqda antitezis tushunchasi  to`g`ri qo`yilgan hukmdir

S) Mantiqda antitezis tushunchasi  amaliy natijadagi  hukmdir

D) Mantiqda antitezis tushunchasi  tugatilgan hukmdir

     2.  Deduktsiya nima? va u qanday jarayon? 

A) Bilish jarayonida fikrda umumiy bilimlardan juz’iy, alîhida bilimlarga qarab yo`nalish jarayoni

B) Bilish jarayonida elementlar haqida  bilimga ega bo`lish jarayoni

S) Bilish jarayonida sistemali  bilimlarga ega bo`lish jarayoni

D) Õususiylikdan umumiylikka qarab õulîsa chiqarish

E) Sabab natijasida bilimga ega bo`lish

     3. Induktiv mantiq  (induktsiya) tushunchasi…

A) Bilish jarayonida fikrda umumiy bilimlardan juz’iy, alîhida bilimlarga qarab yo`nalish jarayoni

B)  Bilish jarayonida elementlar haqida  bilimga ega bo`lish jarayoni

S) Õususiylikdan umumiylikka qarab õulîsa chiqarish

D) Bilish jarayonida sistemali  bilimlarga ega bo`lish jarayoni

E) Sabab natijasida bilimga ega bo`lish

 

Falsafiy atamalar:

 

     Àgnostitsizm – inson ob`ektiv borliqni to`liq bilishi mumkin emas.

     Àntistientizm  – fanning jamiyat hayotidagi roli va ahamiyatini salbiy baholaydigan falsafiy nuqtai nazar.

     Àntropogen – inson faoliyati bilan bog`liq.

     Àntopotsentrizm – dunyoni bilishda insonni ustun qo`yuvchi falsafiy yondoshuv.

     Àprior – tajribadan tashqarida. Inson tafakkurida tajribada ko`rilgunga qadar, tajribadan qat`iy nazar paydo bo`lgan obraz, g`oya, tushuncha.

    Àteizmõudoning borligini inkor etuvchi falsafiy nuqtai nazar.

     Bålgi – boshqa bir predmet, õîssa yoki munosabatni ifodalaydigan va muayyan  õàbarni uzatish, saqlash yoki unga ishlov berishda ishlatiladigan moddiy, hissiy idrok etiladigan predmet.

     Garmoniya – bir butun narsa qismlarning o`zaro muvofiqligi.

     Germenevtika  – falsafada – tarix, madaniyatni, o`zga individuallikni tushunish san`ati.

     Gipotetik – ehtimol tutilgan, faraz qilingan, taxmin (gipotezaga)gà  àsoslangan.

     Globallashuv – ijtimoiy hayotning turli jabhalarida yaxlit tuzilmalarning dunyo miqyosida shakllanish jarayoni.

     Globalistika – globallashuv va uning oqibatlari mohiyatini anglab yetishga qaratilgan ilmiy va falsafiy tadqiqotlar fanlararo sohasi.

     Demokrit - yunon faylasufi.  U haqiqiy borliq - moddiy dunyo, abadiy va poyonsiz, cheksiz-chegarasiz reallikdir, olam mayda moddiy zarrachalardan, ya'ni atomlardan va bo’shliqdan iborat deya ta'lim beradi. Atomlar va bo’shliq o’zaro yaxlit abadiy ibtidodir. Atomlar - bo’linmas va o’zgarmas, sifat jihatdan bir xil, uning miqdori shakli singari behisob harakat, degan edi

     Dialektika - grek tilida baxs va suhbatlashish san'ati degan ma'noni anglatadi. Antik dunyo faylasuflari uni haqiqatga erishish yo’li va usuli sifatida talqin etganlar. hozirgi davrga kelib dialektika olamdagi narsa va hodisalar doimo o’zgarishda,o’zaro aloqadorlik va bog’liqlikda,  taraqqiyot va rivojlanishda deb tushunishdir. Unga ko’ra, olamda o’z  o’rniga va joyiga, yashash vaqti va harakat yo’nalishiga ega bo’lgan barcha narsalar va voqealar bir-birlari bilan bog’liq va aloqador tarzda, bir-birlarini taqozo etadigan, doimiy va takrorlanib turadigan bog’lanishlar orqali namoyon bo’ladi.

     Diniy  dunyoqarash. Muayyan  dunyoqarash tarkibida diniy-ilohiy qarashlar o’ziga xos ahamiyat kasb etadi. Ular insonning ilohga bo’lgan e’tiqodi bilan bog’liq bo’lib, vujudga kelishiga ko’ra, boshqa  dunyoqarash shakllari kabi, muayyan asoslarga ega.

     Dualizm (lotin tilida dua, ya'ni ikki degan ma'noni ifodalaydi) - olamning asosida ikkita asos, ya'ni modda va materiya bilan birga ruh va g’oya, ya'ni ideya yotadi deyuvchi qarash.

     Yetarli asos qonuni - to’g’ri fikrlashga xos bo’lgan muhim xususiyatlardan biri isbotlilik, ishonchlilikdir. Fikrlash jarayonida buyum va hodisalar haqida chin muhokama yuritibgina qolmasdan, bu muhokamaning chinligiga hech qanday shubqa bo’lmasligi uchun, uni isbotlashga, asoslashga harakat qilinadi. Bunda chinligi avvaldan ma'lum bo’lgan va o’zaro mantiqiy bog’langan muloqazalarga asoslaniladi, ya'ni bayon qilingan fikrning chinligi avvaldan ma'lum bo’lgan, tasdiqlangan boshqa bir fikr, muloqaza bilan taqqoslanadi. Tafakkurning bu xususiyati yetarli asos qonuni orqali ifodalanadi.

     Jamiyat - tabiatning bir qismi, ya'ni ijtimoiy borliq bo’lib, odamlar uyushmasining maxsus shakli, kishilar o’rtasida amal qiladigan juda ko’plab munosabatlar yig’indisi, degan turlicha ta'riflar ham bor. Jamiyat muttasil ravishda rivojlanuvchi, takomillashib boruvchi murakkab tizimdir.  har bir yangi davrda jamiyat  mohiyatini bilish zarurati vujudga keladi. Milliy mustaqillik tufayli jamiyat  mohiyatini yangicha idrok etish eytiyoji paydo bo’ldi. Prezident Islom Karimovning qator asarlarida jamiyat  mohiyatini yangicha tushunishning uslubiy asoslari yaratildi.

     Zardushtiylik ta'limoti. Eramizdan avvalgi X asrdan eramizning VII asrlarigacha bo’lgan davr mahsuli bo’lgan diniy-falsafiy ta'limotlardan biri zardushtiylikdir. Zardushtiylikning bosh kitobi "Avesto"dir. Unda  qadimgi xalqlarning dunyo  to’g’risidagi tasavvurlari,  o’ziga xos qadriyat va urf-odatlari aks etgan. Unda olamning azaliy qarama-qarshi kuchlari - yaxshilik va yomonlik, yorug’lik va zulmat, issiqlik va sovuqlik, hayot va o’lim borasidagi qarashlar o’z ifodasini topgan. "Avesto"da, shuningdek, tabiat falsafasi, tarix, etika, tibbiyotga oid ma'lumotlar ham berilgan.

     Zaruriyat va tasodif - ob'ektiv olamni bilishda zaruriyat va tasodif kategoriyasi muhim falsafiy-metodologik ahamiyatga ega. Zaruriyat - narsa va hodisalarning vujudga kelishi, shakllanishi va rivojlanishini ta'minlaydigan shart-sharoitlar, munosabatlar majmuasidir. Tasodif esa - zaruriyatning namoyon bo’lish shaklidir.

     Ziddiyat - qarama-qarshiliklar o’rtasidagi munosabatni ifodalovchi tushuncha. Ko’p hollarda ayniyat va tafovutning zidligi va ularning bir maxrajga kelishi, me'yoriy o’zgarishlar tufayli rivojlanish,  taraqqiyot, yangilanish jarayonlari amalga oshadi. Taraqqiyot shu ma'noda ayniyat, tafovut va ziddiyatlarning paydo bo’lishi, rivojlanishi va hal qilinishidan iborat bo’lgan abadiy va azaliy murakkab jarayondir.

     Idealizm - olamning asosida ruh yoki g’oyalar (ideyalar) yotadi, dunyo voqeligi va rivojida ideyalarni ustuvor deb ta'lim beradigan falsafiy ta'limot.

     Imkoniyat va voqelik - falsafaning muhim kategoriyalaridir. Imkoniyat narsa va hodisalarning makon va zamondagi rivojlanish tendensiyasini ta'minlaydigan, muayyan qonuniyatlarga asoslanadi. Voqelik esa, shu qonuniyatlarga asoslangan rivojlanishning namoyon bo’lishidir. Imkoniyat va voqelik kategoriyasini ham, bilishning umumiy mantiqiy tamoyillariga ko’ra, boshqa kategoriyalar bilan bog’liqlikda tahlil qilish muhim ahamiyatga ega. Imkoniyat narsa va hodisalar rivojlanish jarayonining ichki birligini ifodalaydi va ularning rivojlanish shart-sharoitlarini, sabablarini, zaruriy qonuniyatlarini,  mohiyatini o’zida mujassamlashtirgan.

     In'ikos -  kamida ikkita ob'ektning o’zaro ta'siri   natijasida paydo bo’luvchi jarayondir. Eng umumiy ma'noda, har qanday predmetlarning u bilan ta'sirlashuvda bo’lgan boshqa predmetlarning ta'sirini muayyan tarzda aks ettirishi bilan bog’liq xossasiga in'ikos deyiladi.

     Immanuil Kant (1724-1804 yy.)  nemis falsafasining asoschilaridan biri. Faqat mashhur faylasufgina bo’lib qolmasdan, yirik tabiatshunos olim hamdir. Kant tomonidan yaratilgan gaz holatidagi ulkan tumanlikdan quyosh sistemasining kelib chiqishihaqidagi nazariya hozirgi davrda ham astronomiya soxasidagi eng muhim ta'limotlardan biridir. Kantning tabiiy-ilmiy qarashlari tabiat hodisalarini metafizik ruhda tushuntiruvchi ta'limotlarga zarba berdi. Kant o’z davri tabiatshunosligi erishgan yutuqlarni faqat Koinot tuzilishi masalasiga emas, shu bilan birga Koinot genezisi va rivojlanishi masalalariga ham tadbiq qildi. Kantning inson irqlarining tabiiy kelib chiqishihaqidagi nazariyasi ham muhim ahamiyatga ega.

     Kategoriya - bu so’z  qadimgi yunon tilidan olingan bo’lib: "izohlash", "tushuntirish", "ko’rsatish", degan ma'nolarni anglatadi. Uning mazmunidagi bunday xilma-xillik  qadimgi davrlardanoq ilmiy tadqiqot yo’nalishiga aylangan.

     Konfu-Szi (551-479 yy.) xitoylik donishmand. Uning "hikmatlari", ya'ni aforizmlari juda mashhur. Konfutsiy ta'limotida umuminsoniy qadriyatlarning xitoy xalqi turmush tarzida o’ziga xos tarzda namoyon bo’lishi, bu xalqqa xos ma'naviy mezonlar aks etgan. Bu ta'limot bir necha asrlar davomida ushbu  hududda milliy g’oyalar majmui, millatning mafkurasi sifatida odamlarning ma'naviy ongi va qiyofasi shakllanishiga ta'sir ko’rsatgan. U hozirgi Xitoyda ham o’zining muayyan ahamiyatini saqlab qolgan.

     Lao-si (VI-V asrlar) qadimgi Xitoyning ko’zga ko’ringan faylasuflaridan biri. Uning ta'limotiga ko’ra, olam, jamiyat va inson hayoti Dao qonuniga bo’ysunmog’i lozim.  Daosizm ta'limoti ana shu tariqa shakllangan. Dao qonuni - tabiatning yashash qonunidir, undagi rang-baranglik kurashi va uyg’unligi abadiyligining e'tirof etilishidir. Bu qonunga ko’ra, olamning asosini tashkil etuvchi "Si", ya'ni beshta unsur - olov, suv, havo, yer va yoqoch yoki metall olamdagi barcha jismlar asosini tashkil etadi hamda ularning yuzaga kelishini ta'minlaydi. Lao-sining ta'kidlashicha, olamda hech bir narsa doimiy va o’zgarmas, harakatsiz xolda bo’lishi mumkin emas.

     Logika - tafakkur shakllari (tushuncha, hukm, xulosa) va tafakkur vositalarini (ta'rif, qoida, muhokama, tafakkur qonuniyatlari), ularning mazmunidan qat'iy nazar, xolis o’rganuvchi ta'limot.

     Mazmun - narsa va hodisalarning rivojlanish jarayonidagi sistemani tashkil qilgan elementlarning strukturaviy bog’lanishi bo’lib, uni boshqa sistemalardan farqini belgilaydigan aloqadorliklar va munosabatlarini ifodalaydi.

     Mazdak ta'limoti. U eramizning V-VI asrlarida keng tarqalgan edi. Uning asoschisi  Mazdak (470-529 yy.) bo’lgan. Mazdak va uning maslakdoshlari o’z qarashlarida xalq ommasiga suyangan. Xalqning ozodlik, erkinlik, hurlik yo’lida olib borgan harakatlariga rahnamolik qilgani uchun tez fursatda ularning maslakdoshlari,  izdoshlari ko’payib ketgan.

     Mantiq - arabcha so’z bo’lib, ma'nosi bo’yicha "logika" so’ziga muvofiq keladi. "Logika" atamasi esa, grekcha "logos" so’zidan kelib chiqqan bo’lib, "fikr", "so’z", "aql", "qonuniyat" kabi ma'nolarga ega. Uning ko’p ma'noligi turli xil narsalarni ifoda qilishida o’z aksini topadi. Xususan, mantiq so’zi, birinchidan, ob'ektiv olam qonuniyatlarini (masalan, "ob'ektiv mantiq", "narsalar mantiqi" kabi iboralarda), ikkinchidan, tafakkurning mavjud bo’lish shakllari va  taraqqiyotini, shu jumladan, fikrlar o’rtasidagi aloqadorlikni xususiyatlaydigan qonun-qoidalar yig’indisini (masalan "sub'ektiv mantiq" iborasida), va hihoyat, uchinchidan, tafakkur shakllari va qonunlarini o’rganuvchi fanni ifoda etishda ishlatiladi.

     Materializm - olamning asosida materiya, ya'ni moddiy narsalar yotishini e'tirof etadigan, moddiylikni ustuvor deb biladigan ta'limot.

     Materiya - tushunchasi moddiy unsurga nisbatan ham, atomga nisbatan ham, pramateriyaga nisbatan ham umumiyroq bo’lgan tushunchadir. Materiya olamdagi barcha moddiy ob'ektlarni, butun ob'ektiv reallikni ifoda etuvchi eng umumiy tushunchadir. Faylasuflar "Tom ma'nodagi materiya faqat fikrning maxsuli va abstraksiyasidir" deb yozishadi. Faylasuflar barcha moddiy ob'ektlarga xos xususiyatlarni umumiy tarzda ifodalash uchun  qo’llaydigan tushuncha materiya deb ataladi. Demak, materiya moddiy ob'ektlarga xos eng umumiy tushuncha, falsafiy kategoriyadir.

     Monizm (yunoncha - monos, ya'ni yakka ma'nosini anglatadi) - olamning asosi yakayu-yagona sababga, bitta asosga ega deb ta'lim beradigan falsafiy ta'limotdir.

     Metafizika - grekcha so’z bo’lib, luqaviy ma'noda "fizikadan keyin" degan mazmunni ifodalaydi. Bu tushuncha, falsafa tarixida birinchi marta,  qadimgi Yunonistonning buyuk faylasufi Aristotelning "Ilk falsafa" deb atalgan asarlariga nisbatan ishlatilgan. Ko’p qollarda, dialektikaga qarama-qarshi deb talqin etiladigan metafizika olamdagi narsa va hodisalarni o’rganishda ularning muayyan vaqt davomida nisbatan o’zgarmasdan, alohida turgan holatiga diqqatni ko’proq qaratadigan usuldir.

     Metodologiya - bilish vao’zgaruvchan faoliyat usullari  to’g’risidagi ta'limot.

     Neotomizm - XX asrdagi eng yirik diniy-falsafiy oqim bo’lib, u o’rta asrlardagi (XIII asr) Foma Akvinskiyning ta'limotini qaytadan tikladi. U (neo - yangi, tomizm - "foma", transkripsiyada "toma" bo’lib o’zgargan) Foma Akvinskiyning yangi, zamonaviy ta'limoti demakdir. Bu ta'limotga ko’ra, ilm va e’tiqod o’rtasida to’la muvofiqlik, uyg’unlik bor. Ular bir-birini to’ldirib turadi,  har ikkisi ham xudo tomonidan berilgan haqiqat.

     Neokantchilik - XIX asro’rtalarida shakllangan va XX asr boshlarida rivojlangan edi. Uning vakillari I. Kant  o’z davrida qo’ygan ilmiy bilishning umumiyligi va zaruriyati haqidagi hamda tajribaviy aql haqidagi muammolarni tahlil etadilar. Bu ta'limotga ko’ra, inson dunyoga bir marta keladi, shuning uchun  har bir insonning hayoti o’zi uchun eng oliy maqsaddir.

    

 

    

     Neopozitivizm - oqimining yirik namoyandalari Karnap, Ayer, Rassel, Vitgenshteyn va boshqalardir. Neo - yangi; pozitiv - ijobiy degan ma'noni anglatadi. Nepozitivizm g’arbda XIX asrning 20 - yillarida paydo bo’lgan, asoschisi XIX asrda yashagan Ogyust Kontdir. Uning fikricha, falsafa aniq fanlar  taraqqiyotisiz mavjud bo’la olmaydi. Falsafa - ob'ektiv reallikni emas, balki aniq fanlar qilayotgan ilmiy, ya'ni ijobiy (pozitiv) xulosalarni o’rganib, tahlil qilib ularni mantiqan bir tartibga, sistemaga solishi kerak.

     Oddiy hukm - tarkibidan yana bir hukmni ajratib bo’lmaydigan muloqazaga aytiladi. Tarkibidan ikki yoki undan ortiq hukmni ajratish mumkin bo’lgan muloqazalarga murakkab hukm deyiladi. Masalan, "Mantiq ilmini o’rganish to’g’ri fikrlash madaniyatini shakllantiradi" degan muloqaza oddiy hukmni ifodalaydi. "Mantiq ilmi tafakkur shakllari va qonunlarini o’rganadi", degan muloqaza murakkab hukmdir. Bu muloqazaning tarkibi ikki qismdan: "Mantiq ilmi tafakkur shakllarini o’rganadi" va "Mantiq ilmi tafakkur qonunlarini o’rganadi", degan ikki oddiy hukmdan iborat.

     Ontologiya - olam, inson va jamiyatning ob'ektiv-universal  mohiyati  to’g’risidagi falsafiy ta'limotdir. Boshqacha aytganda, u borliq  to’g’risidagi, insonning olamga bo’lgan munosabati haqidagii falsafiy bilim soxasidir.

     Patristika - "ota" ("padre") so’zidan kelib chiqqan. Bu nom bilan odatda g’arbda yepiskoplarni ularga xurmat sifatida ataganlar.  sharqda mashhur bo’lgan cherkov otalaridan biri Ioan Zlatoust (347-407) edi. Uning 640ta da'vatlaridan ko’pchiligi avliyo Pavel nomalarining  sharhi edi. Uning asarlarida injilni amaliy  qo’llash sof axloqiy masalalar bilan qorishib ketgan. G’arbda eng yirik cherkov otalaridan biri "Pok" degan unvonga sazovor bo’lgan Avreliy Avgustin (354-430) bo’lib hisoblanadi. U faylasuf va islohiyotchi bo’lgan. Avgustin o’z hayotini yepiskoplikka, tadqiqotchilikka, adabiyotga bahishlaydi. U 100 ga yaqin kitob, 500 ta da'vat va 200 ga yaqin nomalar yozadi. Uning o’sha davrdagi eng mashhur asarlaridan biri "Sig’inish" 401 yilda yozilgan. Bu asarda u  o’zining xristianlikkacha bo’lgan hayotini yozadi. Muqaddas kitob "Bibliya" oyatlari ramziy - timsoliy bayon qilinadi. U mushriklik falsafasini qoralaydi. Uningcha, bu falsafa insonni xristian dinichalik hech mahal haqiqatga olib kelmaydi. Avgustin bahs shaklida boshqa (dialog) falsafiy asarlar yozgan.

     Pifagor (eramizdan avvalgi 580-500 yillar) Yunonistonning Samos orolida yashab o’tgan. U  qadimgi Yunonistonda diniy-mafkuraviy falsafiy maktab, ya'ni pifagorchilikka asos solgan. Pifagor  o’zining siyosiy qarashlari tufayli podsho Polikret bilan chiqisha olmagan va Samosni tark etib, janubiy Italiyaga ko’chib ketgan,o’sha yerda o’z uyushmasini tashkil etgan. Uningcha, dunyoni bilish jarayoni, avvalo, raqamlarni bilishdan boshlanishi kerak.

    

     Plyuralizm (lotin tilida plyural, ya'ni ko’plik degan ma'noni anglatadi) - olamning asosida ko’p narsa va ideyalar yotadi deb e'tirof etadigan ta'limotdir.

     Praksiologiya - insonning predmetli- o’zgartiruvchan, amaliy faoliyati  to’g’risidagi falsafiy ta'limot.

     Sabab va oqibat. Narsa va hodisalarning ichki birligi, yaxlitligi va tarixiy-tadrijiy rivojlanish tamoyiliga ko’ra, ularning mazmuni va shakli o’zgarib turadi. O’z navbatida,  har qanday sistemaning elementlari o’rtasidagi strukturaviy bog’lanish konkret mazmunga ega bo’lib, unga mos mazmunlarda  o’z ifodasini topadi.

     Sofistlar maktabi - yunon falsafasida katta o’ringa ega bo’lgan yo’nalishlardan biridir. Sofistlar antropologiya (insonhaqidagi fan) va gnoseologiya (bilish  to’g’risidagi  fan) muammolari bilan shug’ullangan. Sofistlar yangi kasblarning moxir ustalari, ya'ni o’qituvchilar, diplomatlar, notiqlar, sud mahkamalarida ishlovchi mutaxassislardan iborat bo’lib, haqiqat, osoyishtalik, adolat o’rnatishga xizmat qilgan. ularning ta'limoti  Suqrot falsafasiga ham ma'lum darajada ta'sir ko’rsatgan. Sofistika - qadimgi Yunoniston falsafasida vujudga kelgan tafakkur usulidir. Ko’pgina darslik va  qo’llanmalarda bu ibora yunon tilidagi "sopism" so’zi asosida, ya'ni ataylab xilma-xil ma'noga ega bo’lgan tushunchalarni ishlatish orqali kerakli, ammo haqiqatga to’g’ri kelmaydigan, ko’chma ma'no - mazmunga erishish usuli, deb ta'kidlanadi.

     Sinergetika – olamning o’z - o’zini tashkil etishi, makon va zamonda narsa va voqealarning azaliy ketma-ketligi, o’zaro aloqadorligi, ularning muayyan tizimlardan iborat sababiy bog’lanishlar asosida mavjudligini e'tirof etishga asoslangan ilmiy qarashlar majmuidir.

     Sxolastika - so’zi yunoncha "shkola"dan ("shola") olingan bo’lib, " o’qish joyi", "maktab" ma'nolarini anglatadi. Buyuk Karl saroyida o’qituvchilik qilganlarni, yoki umuman saroy maktabidagi  o’qituvchilarni sxolastlar deb ataganlar. Shuningdek, dinni o’rganishda falsafani tatbiq qilgan o’rta asr olimlarini ham sxolastlar deb ataganlar.  Sxolastikani ma'lum darajada ilohiyotni aqlga moslashtirish, dinni tafakkur yordamida quvvatlashga bo’lgan intilish deb ham baholash mumkin.

     Sunna - qadimslar majmui bo’lib, qur’ondan keyin turadi va uni to’ldiradi. Unda Muhammad payg’ambarning so’zlari, xatti-harakatlari naqllar va hadis shaklida jamlangan.

     Suqrot (eramizdan oldingi 469-399 yillar.) (asli - Sokrat) -  qadimgi Yunon faylasufi. "Afinaning ijtimoiy hayotida faol ishtirok etgan, yoshlar tarbiyasi bilan shug`ullangan, qurfikrli inson, kambag’aldan chiqqan, tosh yo’nuvchining o’g’ili, o’ta bilimdon kishi sifatida mashhur bo’lgan.

     Stsientizm (lot scientia - fan) ya'ni fan mavjud barcha ijtimoiy muammolarni hal etishi mumkinligini ilm - fan  taraqqiyotining doimiy ijobiyligini asoslovchi falsafiy  dunyoqarash. Stsientizm g’oyalari, neopozitivizm, texnologik determinizm  kabi ta'limotlarning asosini tashkil etadi.

     Strukturalizm (asosiy vakillari Levi - Stross va Fuko) bilishda strukturaviy usulning ahamiyatini mutlaqlashtiradi. Bu oqim tarafdorlari narsa va hodisaning strukturasini bilish uning ob'ektiv  mohiyatini bilish demakdir, deb hisoblaydilar. Masalan Levi-Stross mifologik tafakkurni tahlil etib, turli joylarda yashagan  qadimgi qabilalar va xalqlar yaratgan afsonalarning umumiy strukturaga ega ekanligini isbot qildi. Uning fikricha, bu afsonalarning asosiy mazmuni bir-biriga to’la muvofiq keladi. Insoniyatning ilmiy tafakkuri ham bu ta'limotga ko’ra shunday prinsipga, umumiy mantiqqa ega.

     Substansiya - muayyan narsalar, hodisalar, voqealar va jarayonlarning xilma-xil ko’rinishlari ichki birligini ifoda etuvchi va ular orqali namoyon bo’luvchi  mohiyatdir. Olamning asosida bitta  mohiyat - substansiya yotadi, deb hisoblovchi ta'limotni monizm deb atashadi. Faylasuflar substansiya sifatida biror jismni, hodisani, materiyani, g’oyani yoki ruhni olishgan.

     Tasavvuf -oqim va diniy ma'naviy hodisa sifatida islom dini doirasida (ko’pgina ichki sabablar va ba'zi tashqi unsurlar - buddaviylik va hindiylikning ilk diniy tasavvurlari,  sharqiy xristian tarkidunyochiligi, neoplatonizm kabilarning ta'siri ostida) paydo bo’ldi. Tasavvuf uchun vaxdoniyat - Ollohning birligi, Olloh va olamning porlab turishi, fano bo’lish, orif shaxsining tangri taolo bilan ruhan birlashib ketishi kabi mushohadalar muhim ahamiyat kasb etadi. Bu oqim namoyandalari va tarafdorlarini so’fiylar, deb ataganlar va "so’fizm" atamasi shundan paydo bo’lgan. Ilk so’fiylar aholining kambag’al toifasi orasida shakllangan. Ularning qarashlari istilochilar zulmi, adolatsizlik, ijtimoiy tengsizlikka qarshi norozilik belgisi sifatida ham yuzaga kelgan.

     Shakl  - sistemani tashkil qilgan elementlarning strukturaviy bog’lanishlari, aloqadorliklari, munosabatlarining ifodalanishidir. hozirgacha falsafiy adabiyotlarda mazmun va shakl o’rtasidagi bog’lanishlarni bir-biridan ajratib tahlil qilish an'anaviy xususiyatga ega. Ya'ni, mazmunning  o’zgarishi shaklning o’zgarishiga olib keladi, degan xulosa ustuvor bo’lgan.

     Shariatqur’on va sunnadan keyingi muhim manba - shariatdir. Shariat (to’g’ri yo’l, ilohiy yo’l demakdir) - islomda huquqiy, axloqiy me'yor va amaliy talablar tizimidir. Islomdagi asosiy yo’nalishlar - sunniylik, shialik va xorijiylik. Ular diniy ta'limot, marosimchilik, axloqiy-huquqiy me'yorlarga oid masalalarda o’zaro farqlanib turadi. Qur’on va hadislarda islomiy ta'limotning asosi bayon  qilingan.

     Xulosa chiqarish deb bir va undan ortiq chin muloqazalardan ma'lum qoidalar yordamida yangi bilimlarni keltirib chiqarishdan iborat bo’lgan tafakkur shakliga aytiladi.

    

     Eley falsafiy maktabi antik davrning yo’nalishlaridan biridir. Uning namoyandasi Ksenofan (eramizdan avvalgi VI - V asr) shoir va faylasuf bo’lgan. U Kichik Osiyoda dunyoga kelgan. Ilm olish maqsadida Yunonistonga, janubiy Italiyaga sayohat qilib, umrining so’nggi yillarini Eley shaharida  o’tkazgan. Tarixchi Diogen Laertskiyning yozishicha, Ksenofant "Tabiat haqida" asarining muallifidir.

     Epikur (341-270 yy.) - qadimgi Yunon mutafakkiri. Demokrit ilgari surgan atomchilik ta'limotini yanada takomillashtirib, uni yuqori poqonaga ko’targan va tegishli qarashlar bilan boyitgan faylasuf. Epikur ta'limoticha, olam - moddiy, abadiy va cheksiz. Atomlar - bo’linmas, olam - jism va bo’shliqdan iborat, deb yozgan edi u. Barcha jismlarni Epikur ikki guruhga bo’lgan.

     Harakat - borliqning atributlari ichida uning asosiy mavjudlik usulini ifoda etuvchi xususiyati harakat hisoblanadi. Chunki borliq harakatsiz o’zining strukturaviy yaxlitligini saqlay olmaydi. Tevarak-atrofimizdagi predmetlar va hodisalar harakat tufayli o’zining muayyan tartibini va birligini saqlab turadi, shu tufayli,o’sish, ulg’ayish, ravnaq topish, rivojlanish mavjuddir. Gegel (1770-1831) - nemis klassik falsafasi vakili Gegel dialektikaning qonunlari va kategoriyalari haqidagi ta'limotni rivojlantirdi. Falsafa tarixida birinchi marta bir tizimga solgan xolda dialektik logikaning asosiy qoidalarini ishlab chiqdi.  O’sha davrlarda hukmron bo’lgan metafizik fikrlash uslubini tanqid qildi.

     Hukm - predmetga ma'lum bir xossaning, munosabatning xosligi yoki xos emasligini ifodalovchi tafakkur shaklidir.

     Fazo - narsalarning ko’lamini, hajmini, o’zaro joylashish tartibini, uzlukli yoki uzluksizligini ifodalovchi borliqning  yashash usullaridan biridir.  Har qanday moddiy jism joyga, ko’lamga, hajmga ega. Fazo - vaqtning muayyan lahzasida olamni tashkil etgan nuqtalarning o’zaro joylashish tartibini aks ettirsa, vaqt esa fazoning muayyan nuqtasida ro’y beruvchi hodisalar ketma-ketligi tartibini ifodalaydi.

     Fan - ilmiy bilimlar tizimidir. Fan o’zining ilmiy tushuncha uslublari va metodologiyasiga ega bo’lgan, olamni bilish va o’zlashtirishning maxsus usuli, ilmiy bilimlar tizimidir. Shuningdek, fan ijtimoiy ong shakllaridan biridir.

     Tafakkur shakllari - fikrning mazmunini tashkil etuvchi elementlarning bog’lanish usuli, uning strukturasi (tuzilishi) dir. Fikrlash elementlari deganda, predmetning fikrda ifoda qilingan belgilarihaqidagi axborotlar tushuniladi. Tushuncha, hukm, xulosa chiqarish tafakkur shakllari hisoblanadi.

    

 

 

 

     Tafakkur qonuni muhokama yuritish jarayonida fikrlar (fikrlash elementlari)o’rtasidagi mavjud zaruriy aloqalardan iborat. Tafakkur qonunlari mazmunidan kelib chiqadigan, muhokamani to’g’ri qurish uchun zarur bo’lgan talablar fikrning aniq, izchil, yetarli darajada asoslangan bo’lishidan iborat. Fikrni to’g’ri qurishga tafakkur qonunlari talablariga rioya qilgandagina erishish mumkin. Ayniyat, nozidlik, uchinchisi istisno, yetarli asos  qonunlari   tafakkur qonunlaridir.

     Taraqqiyotning o’zbek modeli - jamiyatning tadrijiy rivojlanish konsepsiyasi sifatida. Ijtimoiy rivojlanishning o’zbek modeli insoniyatning rivojlanish borasidagi ilqor tajribasiga, milliy davlatchilik tajribalarimizga va xalqimiz mentalitetiga tayanadi.

     Teologiya  - olam va odam munosabati, umrning mazmuni, hayot va o’lim muammosi kabi masalalarni ilohiyot, diniy e’tiqod tushunchalari bilan bog’lab tahlil qilish hamda o’ziga xos mukammal tizimini yaratgan. Bugungi kunda diniy  dunyoqarashning bir talay asosiy vazifalari orasida, uning hayot ziddiyatlarini bartaraf qilish bilan bog’liq regulyativ faoliyati hihoyatda muhimdir. Umuman, dinning barkamol avlodni tarbiyalashdagi o’rni va ahamiyati behihoyat ulkan va u tobora ortib bormoqda.

     Qadriyat - narsa va buyumlarning qimmatiga nisbatan  qo’llanilmasdan, balki inson uchun biror ahamiyatga ega bo’lgan voqelikning shakllari, holatlari, narsalar, voqealar, hodisalar, jarayonlar, holatlar, sifatlar, talab va tartiblar va boshqalarning qadrini va ijtimoiy ahamiyatini ifodalash uchun ishlatiladigan falsafiy kategoriyadir. Bu kategoriya o’zida qadriyat ob'ektining nafaqat qimmatini, balki ijtimoiy ahamiyatini, falsafiy-aksiologik mazmunini, jamiyat va inson uchun qadrini ham ifodalaydi.

     Qarama-qarshilik -narsa, voqea-hodisalarning bir-birini taqozo etuvchi va shu bilan birga bir-birini inkor etuvchi tomonlari, kuchlarining o’zaro munosabatiga aytiladi. Qarama-qarshiliklar o’rtasidagi munosabatni ziddiyat degan tushuncha ifodalaydi. Ko’p hollarda ayniyat va tafovutning zidligi va ularning bir maxrajga kelishi, me'yoriy o’zgarishlar tufayli rivojlanish,  taraqqiyot, yangilanish jarayonlari amalga oshadi.  taraqqiyot shu ma'noda ayniyat, tafovut va ziddiyatlarning paydo bo’lishi, rivojlanishi va hal qilinishidan iborat bo’lgan abadiy va azaliy murakkab jarayondir.

     Qonun -dunyoning mavjudligi  botiniy va zoqiriy o’zgarishlarning abadiy takrorlanib turishini ifodaloydi. Takrorlanishlar esa o’z mohiyati va xususiyatlarini saqlab qolganliklaridan qonun va qonuniyat tusini olgan. Qonun olamdagi narsa va hodisalarning muhim, zaruriy, umumiy va takrorlanib turuvchi bog’lanishlari, o’zaro aloqalari va munosabatlarining namoyon bo’lishidir.

    

 

Foydalanilgan adabiyotlar:

 

1. Karimov I.A. O'zbekiston: Milliy istiqlol, iqtisod, siyosat, mafkura. - T.: O'zbekiston, 1-j., 1996.

2. Karimov I.A. Bizdan ozod va obod Vatan qolsin.-T.: O'zbekiston, 2-j 1996.

3. Karimov I.A. O'zbekiston XXI asr bo'sag`asida: havfsizlikka tahdid, barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari. - T.: O'zbekiston, 1997.

4.  Hayrullaev M, Haqberdiev M. Mantiq. -T.: O'qituvchi, 1993.

5.  Tulenov J, G`ofurov Z.  Falsafa. - T.: O'qituvchi, 1997.

6.  Ivlev YU.V. Logika. Uchebnik dlya vuzov. -M.: Logos, 1998.

7.  Nazarov Q va boshq. Falsafa. - T.: 2000.

8.  Nazarov Q va b. Falsafa qomusiy lug`at.-T.: Sharq.,  2004.

9.  Sharipov M., Fayzixo`jaeva D. Mantiq. Ma'ruzalar matni. -T., 2004.

          10. Nazarov Q va b. Falsafa asoslari.-T.,  2005.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“Falsafa”  fanidan  uslubiy  ko`rsatma

(maxsus fakultet talabalari uchun)

Toshkent Axborot Texnologiyalari Universiteti ÀKTS KTF

ilmiy uslubiy kengash yig`ilishida

(18.03. 2014 yil   7 - son bayonnomasi)

muhokama etilib bosishga tavsiya etildi.

 

 

 

 

 

 

                     Tuzuvchi:

                             katta  o`qituvchi.  Abdullayeva Z.N.

 

                                         Taqrizchilar:

                   Respublika vrachlar malakasini oshirish Instituti,

                  “Ijtimoiy – gumanitar fanlar” kafedrasi,  f.f.n.  Xidoyatov M.S.

                             TATU    “Ijtimoiy – gumanitar fanlar” kafedrasi,

                             katta  o`qituvchi. Hamdamova A.R.

 

                   Mas`ul muharrir:   t.f.d., dots.  Mahkamova N.R.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ôîðìàò  60x84 1/16

Çàêàç ¹              Tèðàæ  -  _____

Îòïå÷àòàíî â Èçäàòåëüñêî ïîëèãðàôè÷åñêîì

öåíòðå  “Àëîқà÷è” ïðè ÒÓÈÒ

Òàøêåíò óë. Àìèðà Òåìóðà, 108