ISHLAB  CHIQARISHNI  ROBOTLASHTIRISHNING IQTISODIY  VA IJTIMOIY MASALALARI

 

            Sanoat korxonalarini robototexnologik sistemalar  asosida texnik jihatdan qayta qurollantirishda yangi texnika samaradorligini aniqlaydigan metodika va yo'riqnomalarni hamda ijtimoiy faktorlarni hisobga olish  ishlarini mukammallashtirish   talab etilmoqda. Yangi texnikani joriy  etishning ijtimoiy iqtisodiy samarasi ikki ko'rinishda —ijtimoiy  masalani xal etish va ishlab chiqarish samaradorligini  oshirishda namoyon bo'ladi.  

            Ishlab  chiqarishni mexanizatsiyalash  va avtomatlashtirish  darajasini  oshirish, mehnatni qisqartirishga olib keluvchi ishlab chiqarish vositalarini bunyod etish, o'z navbatida, yangi resurslarni ishga solishni,  yangi texnikani joriy etish  va uni ommaviy tarzda tarqatishni taqozo etadi. Yuqori darajada  mexanizatsiyalashtirilgan va avtomatlashtirilga ishlab chiqarishni tushirib  bo'lgandan keyingina  oshirilgan resurslarning harajati o'zini oqlashi mumkin. Birinchi bosqichda mehnat hajmini kamaytiruvchi yangi texnikaning keng joriy etilishi  asosiy fondlardan olinadigan samaraning  vaqtinchalik  kamayishiga,  sanoat   mahsuloti tannarxining o'sishiga olib  keladi hamda  iqtisodiy samaraga keskin ta'sir etadi. Robototexnologik sistemani joriy  etishda eskirgan uskunalar yangisi bilan  almashtiriladi, natijada korxona boshqa  sifatdagi mahsulot  ishlab chiqarishga  o'tadi, mehnatining mazmuni va shart-sharoiti o'zgaradi. 

            Eski va yangi texnikani qo'llashning natijalarini o'zaro taqqoslash juda murakkab ish. Chunki sifat jihatdan yangi ko'rsatkichlar sodir bo'lib, bu ko'rsatkichlardan  korxonani texnikaviy  qayta qurollantirish ishidagi  ijtimoiy iqtisodiy samarani aniqlashda  foydalanish  qiyin masaladir. 

            Agar jamoat manfaati  nuqtai nazaridan aniqlangan talab va resurslar (mahsulot ishlab chiqarish bo'yicha olingan  buyurtma, mehnat faoliyati  sharoitiga oid  normativlar) hisobga olinsa, u holda birlashma yangi texnikani joriy etish  samaradorligi topshirilgan buyurtma va normativlarning bajarilishi   bilan  ifodalanadi. Demak,  yangi texnikani shunday  tanlash  kerakki, qo'yilgan talablar eng  kam resurslar harajati bilan amalga oshirilishi kerak. 

            Solishtirish  yo'li bilan aniqlanuvchi variantlarda  robotlarni bunyod etish va ekspluatatsiya etish bilan  bog'liq bo'lgan  hamma harajat va foydalar   hisobga  olinadi. Bunday  hisob kitoblar ishlab chiqarish  jarayonlarini robotlashtirishning iqtisodiy afzalliklarini  ro'yobga chiqarishni mushkullashtiradi. 

            Sanoat  robotlarini joriy  etishni   tezlashtirish  uchun, bu hayrli  ishga oid hodimlar  ishlab chiqarishni robotlashtirishda  faol ishtirok etishlari, moddiy  va ma'naviy  qiziqishga ega bo'lishlari  lozim. 

   Real hayotda esa sanoat robotlarini joriy etishga  sarflanuvchi  harajat  bilan undan olinadigan konkret  natijalar  orasidagi muddatning cho'zilib ketishi, o'z  navbatida, sanoat robotlarini joriy etayotgan kollektivlarning yomon ahvolga tushib qolishiga sabab  bo'lmoqda. Hammaga ma'lum kundalik texnika va texnologiyani mukammallashtirish  bilan shug'ullanayotgan xodimlar  esa moddiy rag'batlantirish soxasida  oldinga  chiqib kelmoqdalar.  

            Robototexnologik  sistemalarni ishlab  chiqish  va  keng tarzda qo'llash uni iqtisodiy va ijtimoiy samarasini  aniqlaydigan yagona metodik ko'rsatmani talab etadi. 

            Korxonani  kompleks texnik qayta qurollantirishdagi  variantlarini solishtirish shu narsadan dalolat berayaptiki, qaerda qo'l  mehnatini o'rnini  bosuvchi qimmat  uskuna intensiv tarzda foydalanilayotgan bo'lsa, shu   erda eng ko'p iqtisodiy samara mavjuddir. Sanoat  robotlarini qo'llash ikki va uch smenali ishda samara  beradi. Avtomatik uskunalarni donalab o'rnatish va ulardan kam smenali ishlarda foydalanish  samara  o'rniga zarar keltirishi muqarrardir. 

            Sanoat robotlarini bunyod etish va joriy  etishdan olinadigan  iqtisodiy samarani aniqlash metodikasi metall  kesish  stanoklari tajribaviy ilmiy  tadqiqot instituti (ENIMS)  tomonidan  ishlab  chiqilgan va 1984  yil yanvar oyida joriy etilgan yo'riqnomada o'z aksini  topgan. Bu yo'riqnomada sanoat robotlarini bunyod  etish va joriy etishda iqtisodiy samarani baholash  yo'llari jamoat fondidan to'lanadigan pullar, ishlab  chiqarishni  tashkil etish shaklini yahshilash  evaziga texnologik uskunalarning band bo'lish qobiliyatini hisobga olish, smenalararo yo'kotuvni qisqartirish ishlab  chiqarishni  robotlashtirishda rejalashtirish  va dispetcherlik  ishlarining tartibga solinishi nazarda tutilgan. 

            Yo'riqnoma  tarmoqlararo xususiyatga ega bo'lib, mashinasozlikning  sanoat robotlarini bunyod etish va joriy  etish bilan bog'lik bo'lgan turli xil tarmoqlarini   (mexanik ishlov berish, quyuv  ishlari, temirchilik — presslash, payvandlash, yig'uv va x. k.) o'z ichiga oladi. 

            Yo'riqnomada sanoat robotlari va  robototexnologik  komplekslarni bunyod  etish (loyixalash va o'zlashtirish)   hamda ularni mashinasozlik    korxonalarida joriy  etish  bosqichida  iqtisodiy samarani aniqlash usullari  bayon etilgan. 

            Ushbu   yo'riqnoma yordamida, shuningdek, sanoat robotlari   va  robototexnologik komplekslarni  bunyod etish va joriy etish bilan bog'liq  bo'lgan ixtirochilik va  ratsionalizatorlik takliflari  uchun beriladigan  mukofotlar    o'lchamini   aniqlaydigan  ko'rsatmalar ham  bor. 

            Shu bilan bir qatorda ushbu  yo'riqnomada ijtimoiy  iqtisodiy samarani hisobga oluvchi metodik masalalar to'la  aks ettirilmagan.

Robototexnikaning rivojlanishida kompyuterlarning bunyod etilishi katta ahamiyat kashf etdi. Chunki kompyuter dasturlovchi  qurilma bo'lib uning asosida mutlaqo yangi ko'rinishdagi qurilma bunyod etish sharoiti tug'iladi. Shu munosabat bilan kompyuter yordamida boshqariladigan robotlar paydo bo'ldi. Keyingi yillardagi taraqqiyotning muhim xususiyatlaridan biri inson imkoniyatini mukammalashtiruvchi vosita mikroelektronikadan foydalanishlar bo'lib hisoblanadi. Mexanika bilan elektronikaning birlashishi oqibatida mexatron qurilmalarini paydo bo'lishidir.

            Hozirgi zamon robotlari tarkibiga bir yoki bir necha mexanik manipulyatorlar kiradi. Manipulyatorlar ilgarilama va burchakli holatda siljiy oladigan kinetik qismlardan iborat. Manipulyatorning oxirida maxsus asboblar bo'ladi. Robot manipulyatorlari avtomatik boshqaruv qurilmasiga ega bo'lib u o'z navbatida sezgi (sensorli) qurilmalariga egadir.

            Demak robot (1-rasm) avtomatik tarzda harakatlanuvchi mashina bo'lib o'zida ishchi va informatsion xislatlarini birlashtiradi. Rivojlangan robotlar xuddi insonga o'xshab tashqi muxit bilan o'zaro munosabatda bo'lib sun'iy intellektga ega bo'lishi mumkin.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


1-rasm. Robotning funktsional sxemasi.

           

 

 

 

 

 

 

Avtomatlashtirish  vositasi sifatida  robotlar boshqa  shu kabi vositalaridan o'zinig ko'p funktsiyaligi (unversalligi) va boshqa operatsiyalarga epchil  tarzda  o'ta olishi bilan ajralib turadi.  Universallik deganda robot ishchi organlari va uning harakatlari  universalligi tushuniladi.

            Robotlar  universalligi inson tomonidan bajariladigan  har qanday operatsiyalarni avtomatlashtirish  imkonini beradi. Robot  yordamida avtomatlashtirilgan tizim (sistema)larni robotlashtirilgan deb  yuritiladi.

            Robotlar asosiy vazifani bajarishga mo'ljallangan robotlashtirilgan  tizim va majmualarni robototexnik deb ataladi. Robotlar ko'proq mashinasozlikda qo'llanib kelingan. Mashinasozlikdan boshqa mexanizatsiyalashtirish va avtomatlashtirish vositalari qo'llaniladigan soha pochta aloqasi bo'lib hisoblanadi. Shuning uchun ushbu sohadagi ishlab chiqarish jarayonlarini avtomatlashtirishda robototexnika vositalaridan  foydalanish imkonini qidirib topish dolzarb masala bo'lib hisoblanadi.

 Robototexnika vositalaridan foydalanishga oid olib borilgan tadqiqotlar va bu sohadagi mavjud tajribalar ya'ni, yuklash, transport va ombor operatsiyalariga oid ishlar pochta aloqasiga ham bevosita tegishlidir.